Lysistrata
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- ἐς πόλιν ὡς τριτάλαντον βάρος,
- δεινότατʼ ἀπειλοῦντας ἐπῶν
- ὡς πυρὶ χρὴ τὰς μυσαρὰς γυναῖκας ἀνθρακεύειν·
- ἃς ὦ θεὰ μή ποτʼ ἐγὼ πιμπραμένας ἴδοιμι,
- ἀλλὰ πολέμου καὶ μανιῶν ῥυσαμένας Ἑλλάδα καὶ
- πολίτας,
- ἐφʼ οἷσπερ ὦ χρυσολόφα
- πολιοῦχε σὰς ἔσχον ἕδρας.
- καί σε καλῶ ξύμμαχον ὦ
- Τριτογένειʼ, εἴ τις ἐκείνας
- ὑποπίμπρησιν ἀνήρ,
- φέρειν ὕδωρ μεθʼ ἡμῶν.
- ἔασον ὦ. τουτὶ τί ἦν; ὦνδρες πόνῳ πόνηροι·
- οὐ γάρ ποτʼ ἂν χρηστοί γʼ ἔδρων οὐδʼ εὐσεβεῖς τάδʼ ἄνδρες.
- τουτὶ τὸ πρᾶγμʼ ἡμῖν ἰδεῖν ἀπροσδόκητον ἥκει·
- ἑσμὸς γυναικῶν οὑτοσὶ θύρασιν αὖ βοηθεῖ.
- τί βδύλλεθʼ ἡμᾶς; οὔ τί που πολλαὶ δοκοῦμεν εἶναι;
- καὶ μὴν μέρος γʼ ἡμῶν ὁρᾶτʼ οὔπω τὸ μυριοστόν.
- ὦ Φαιδρία ταύτας λαλεῖν ἐάσομεν τοσαυτί;
- οὐ περικατᾶξαι τὸ ξύλον τύπτοντʼ ἐχρῆν τινʼ αὐταῖς;