Lysistrata
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- ἡ μὲν γὰρ ἡμῶν περὶ τὸν ἄνδρʼ ἐκύπτασεν,
- ἡ δʼ οἰκέτην ἤγειρεν, ἡ δὲ παιδίον
- κατέκλινεν, ἡ δʼ ἔλουσεν, ἡ δʼ ἐψώμισεν.
- ἀλλʼ ἕτερά τἄρʼ ἦν τῶνδε προὐργιαίτερα
- αὐταῖς.
- τί δʼ ἐστὶν ὦ φίλη Λυσιστράτη,
- ἐφʼ ὅ τι ποθʼ ἡμᾶς τὰς γυναῖκας συγκαλεῖς;
- τί τὸ πρᾶγμα; πηλίκον τι;
- μέγα.
- μῶν καὶ παχύ;
- καὶ νὴ Δία παχύ.
- κᾆτα πῶς οὐχ ἥκομεν;
- οὐχ οὗτος ὁ τρόπος· ταχὺ γὰρ ἂν ξυνήλθομεν.
- ἀλλʼ ἔστιν ὑπʼ ἐμοῦ πρᾶγμʼ ἀνεζητημένον
- πολλαῖσί τʼ ἀγρυπνίαισιν ἐρριπτασμένον.
- ἦ πού τι λεπτόν ἐστι τοὐρριπτασμένον.
- οὕτω γε λεπτὸν ὥσθʼ ὅλης τῆς Ἑλλάδος
- ἐν ταῖς γυναιξίν ἐστιν ἡ σωτηρία.
- ἐν ταῖς γυναιξίν; ἐπʼ ὀλίγου γʼ ὠχεῖτʼ ἄρα.
- ὡς ἔστʼ ἐν ἡμῖν τῆς πόλεως τὰ πράγματα,