Lysistrata
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- εἰ γὰρ καθοίμεθʼ ἔνδον ἐντετριμμέναι,
- κἀν τοῖς χιτωνίοισι τοῖς Ἀμοργίνοις
- γυμναὶ παρίοιμεν δέλτα παρατετιλμέναι,
- στύοιντο δʼ ἅνδρες κἀπιθυμοῖεν σπλεκοῦν,
- ἡμεῖς δὲ μὴ προσίοιμεν ἀλλʼ ἀπεχοίμεθα,
- σπονδὰς ποιήσαιντʼ ἂν ταχέως, εὖ οἶδʼ ὅτι.
- ὁ γῶν Μενέλαος τᾶς Ἑλένας τὰ μᾶλά πᾳ
- γυμνᾶς παραϊδὼν ἐξέβαλʼ, οἰῶ, τὸ ξίφος.
- τί δʼ ἢν ἀφιῶσʼ ἅνδρες ἡμᾶς ὦ μέλε;
- τὸ τοῦ Φερεκράτους, κύνα δέρειν δεδαρμένην.
- φλυαρία ταῦτʼ ἐστὶ τὰ μεμιμημένα.
- ἐὰν λαβόντες δʼ ἐς τὸ δωμάτιον βίᾳ
- ἕλκωσιν ἡμᾶς;
- ἀντέχου σὺ τῶν θυρῶν.
- ἐὰν δὲ τύπτωσιν;
- παρέχειν χρὴ κακὰ κακῶς.
- οὐ γὰρ ἔνι τούτοις ἡδονὴ τοῖς πρὸς βίαν.
- κἄλλως ὀδυνᾶν χρή· κἀμέλει ταχέως πάνυ
- ἀπεροῦσιν. οὐ γὰρ οὐδέποτʼ εὐφρανθήσεται
- ἀνήρ, ἐὰν μὴ τῇ γυναικὶ συμφέρῃ.