Birds

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ἀλλʼ οἶσθʼ ὃ δρᾶσον; τῷ σκέλει θένε τὴν πέτραν.
Ἐυελπίδης
  1. σὺ δὲ τῇ κεφαλῇ γʼ, ἵνʼ ᾖ διπλάσιος ὁ ψόφος.
Πισθέταιρος
  1. σὺ δʼ οὖν λίθῳ κόψον λαβών.
Ἐυελπίδης
  1. πάνυ γʼ, εἰ δοκεῖ.
  2. παῖ παῖ.
Πισθέταιρος
  1. τί λέγεις οὗτος; τὸν ἔποπα παῖ καλεῖς;
  2. οὐκ ἀντὶ τοῦ παιδός σʼ ἐχρῆν ἐποποῖ καλεῖν;
Ἐυελπίδης
  1. ἐποποῖ. ποιήσεις ἔτι με κόπτειν αὖθις αὖ.
  2. ἐποποῖ.
Θεράπων Ἔποπος
  1. τίνες οὗτοι; τίς ὁ βοῶν τὸν δεσπότην;
Ἐυελπίδης
  1. Ἄπολλον ἀποτρόπαιε τοῦ χασμήματος.
Θεράπων Ἔποπος
  1. οἴμοι τάλας ὀρνιθοθήρα τουτωί.
Ἐυελπίδης
  1. οὕτως τι δεινὸν οὐδὲ κάλλιον λέγειν.
Θεράπων Ἔποπος
  1. ἀπολεῖσθον.
Ἐυελπίδης
  1. ἀλλʼ οὐκ ἐσμὲν ἀνθρώπω.
Θεράπων Ἔποπος
  1. τί δαί;
Ἐυελπίδης
  1. Ὑποδεδιὼς ἔγωγε Διβυκὸν ὄρνεον.
Θεράπων Ἔποπος
  1. οὐδὲν λέγεις.
Ἐυελπίδης
  1. καὶ μὴν ἐροῦ τὰ πρὸς ποδῶν.
Θεράπων Ἔποπος
  1. ὁδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν ὄρνις; οὐκ ἐρεῖς;