Peace
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.
- τῷ φρέατι τῶν τʼ ἐλαῶν
- ὧν ποθοῦμεν,
- ἀντὶ τούτων τήνδε νυνὶ
- τὴν θεὸν προσείπατε.
- χαῖρε χαῖρʼ, ὡς ἀσμένοισιν ἦλθες, ὦ φιλτάτη.
- σῷ γὰρ ἐδάμην πόθῳ, δαιμόνια βουλόμενος εἰς ἀγρὸν ἀνερπύσαι
- ---
- ἦσθα γὰρ μέγιστον ἡμῖν κέρδος ὦ ποθουμένη
- πᾶσιν ὁπόσοι γεωργὸν βίον ἐτρίβομεν.
- μόνη γὰρ ἡμᾶς ὠφέλεις.
- πολλὰ γὰρ ἐπάσχομεν πρίν ποτʼ ἐπὶ σοῦ γλυκέα κἀδάπανα καὶ φίλα.
- τοῖς ἀγροίκοισιν γὰρ ἦσθα χῖδρα καὶ σωτηρία.
- ὥστε σὲ τά τʼ ἀμπέλια καὶ τὰ νέα συκίδια
- τἄλλα θʼ ὁπόσʼ ἔστι φυτὰ
- προσγελάσεται λαβόντʼ ἄσμενα.
- ἀλλὰ ποῦ ποτʼ ἦν ἀφʼ ἡμῶν τὸν πολὺν τοῦτον χρόνον
- ἥδε; τοῦθʼ ἡμᾶς δίδαξον ὦ θεῶν εὐνούστατε.
- ὦ σοφώτατοι γεωργοί, τἀμὰ δὴ ξυνίετε
- ῥήματʼ, εἰ βούλεσθʼ ἀκοῦσαι τήνδʼ ὅπως ἀπώλετο.
- πρῶτα μὲν γὰρ †αὐτῆς ἦρξεν† Φειδίας πράξας κακῶς·