Peace
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.
- διαλλαγεῖσαι καὶ γελῶσιν ἄσμεναι,
- καὶ ταῦτα δαιμονίως ὑπωπιασμέναι
- ἁπαξάπασαι καὶ κυάθους προσκείμεναι.
- καὶ τῶνδε τοίνυν τῶν θεωμένων σκόπει
- τὰ πρόσωφʼ, ἵνα γνῷς τὰς τέχνας.
- αἰβοῖ τάλας,
- ἐκεινονὶ γοῦν τὸν λοφοποιὸν οὐχ ὁρᾷς
- τίλλονθʼ ἑαυτόν;
- ὁ δέ γε τὰς σμινύας ποιῶν
- κατέπαρδεν ἄρτι τοῦ ξιφουργοῦ ʼκεινουί.
- ὁ δὲ δρεπανουργὸς οὐχ ὁρᾷς ὡς ἥδεται,
- καὶ τὸν δορυξὸν οἷον ἐσκιμάλισεν;
- ἴθι νυν ἄνειπε τοὺς γεωργοὺς ἀπιέναι.
- ἀκούετε λεῴ· τοὺς γεωργοὺς ἀπιέναι
- τὰ γεωργικὰ σκεύη λαβόντας εἰς ἀγρὸν
- ὡς τάχιστʼ ἄνευ δορατίου καὶ ξίφους κἀκοντίου·
- ὡς ἅπαντʼ ἤδη ʼστὶ μεστὰ τἀνθάδʼ εἰρήνης σαπρᾶς.
- ἀλλὰ πᾶς χώρει πρὸς ἔργον εἰς ἀγρὸν παιωνίσας.
- ὦ ποθεινὴ τοῖς δικαίοις καὶ γεωργοῖς ἡμέρα,
- ἄσμενός σʼ ἰδὼν προσειπεῖν βούλομαι τὰς ἀμπέλους,