Peace

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ἐμοί; μιαρώτατος.
Ἑρμῆς
  1. οὔτοι μὰ τὴν γῆν ἔσθʼ ὅπως οὐκ ἀποθανεῖ,
  2. εἰ μὴ κατερεῖς μοι τοὔνομʼ ὅ τι ποτʼ ἔστι σοι.
Τρυγαῖος
  1. Τρυγαῖος Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς δεξιός,
  2. οὐ συκοφάντης οὐδʼ ἐραστὴς πραγμάτων.
Ἑρμῆς
  1. ἥκεις δὲ κατὰ τί;
Τρυγαῖος
  1. τὰ κρέα ταυτί σοι φέρων.
Ἑρμῆς
  1. ὦ δειλακρίων πῶς ἦλθες;
Τρυγαῖος
  1. ὦ γλίσχρων ὁρᾷς
  2. ὡς οὐκέτʼ εἶναί σοι δοκῶ μιαρώτατος;
  3. ἴθι νυν κάλεσόν μοι τὸν Δίʼ.
Ἑρμῆς
  1. ἰὴ ἰὴ ἰή,
  2. ὅτι οὐδὲ μέλλεις ἐγγὺς εἶναι τῶν θεῶν·
  3. φροῦδοι γὰρ ἐχθές εἰσιν ἐξῳκισμένοι.
Τρυγαῖος
  1. ποῖ γῆς;
Ἑρμῆς
  1. ἰδοὺ γῆς.
Τρυγαῖος
  1. ἀλλὰ ποῖ;
Ἑρμῆς
  1. πόρρω πάνυ;
  2. ὑπʼ αὐτὸν ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ τὸν κύτταρον.
Τρυγαῖος
  1. πῶς οὖν σὺ δῆτʼ ἐνταῦθα κατελείφθης μόνος;