Peace

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. υἱὸς Λαμάχου.
Τρυγαῖος
  1. αἰβοῖ·
  2. ἦ γὰρ ἐγὼ θαύμαζον ἀκούων, εἰ σὺ μὴ εἴης
  3. ἀνδρὸς βουλομάχου καὶ κλαυσιμάχου τινὸς υἱός.
  4. ἄπερρε καὶ τοῖς λογχοφόροισιν ᾆδʼ ἰών.
  5. ποῦ μοι τὸ τοῦ Κλεωνύμου ʼστὶ παιδίον;
  6. ᾆσον πρὶν εἰσιέναι τι· σὺ γὰρ εὖ οἶδʼ ὅτι
  7. οὐ πράγματʼ ᾄσει· σώφρονος γὰρ εἶ πατρός.
Παῖς
  1. ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται, ἣν παρὰ θάμνῳ
  2. ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων.
Τρυγαῖος
  1. εἰπέ μοι ὦ πόσθων, ἐς τὸν σαυτοῦ πατέρʼ ᾄδεις;
Παῖς
  1. ψυχὴν δʼ ἐξεσάωσα—
Τρυγαῖος
  1. κατῄσχυνας δὲ τοκῆας.
Τρυγαῖος
  1. ἀλλʼ εἰσίωμεν. εὖ γὰρ οἶδʼ ἐγὼ σαφῶς
  2. ὅτι ταῦθʼ ὅσʼ ᾖσας ἄρτι περὶ τῆς ἀσπίδος
  3. οὐ μὴ ʼπιλάθῃ ποτʼ ὢν ἐκείνου τοῦ πατρός.
Τρυγαῖος
  1. ὑμῶν τὸ λοιπὸν ἔργον ἤδη ʼνταῦθα τῶν μενόντων
  2. φλᾶν ταῦτα πάντα καὶ σποδεῖν, καὶ μὴ κενὰς παρέλκειν.
  3. ἀλλʼ ἀνδρικῶς ἐμβάλλετε
  4. καὶ σμώχετʼ ἀμφοῖν τοῖν γνάθοιν· οὐδὲν γὰρ ὦ πόνηροι