Clouds

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. τίς οὑτοσί ποτʼ ἔσθʼ ὁ θρηνῶν; οὔτι που
  2. τῶν Καρκίνου τις δαιμόνων ἐφθέγξατο;
Αμυνίας
  1. τί δʼ ὅστις εἰμὶ τοῦτο βούλεσθʼ εἰδέναι;
  2. ἀνὴρ κακοδαίμων.
Στρεψιάδης
  1. κατὰ σεαυτόν νυν τρέπου.
Αμυνίας
  1. ὦ σκληρὲ δαῖμον, ὦ τύχαι θραυσάντυγες
  2. ἵππων ἐμῶν, ὦ Παλλὰς ὥς μʼ ἀπώλεσας.
Στρεψιάδης
  1. τί δαί σε Τληπόλεμός ποτʼ εἴργασται κακόν;
Αμυνίας
  1. μὴ σκῶπτέ μʼ ὦ τᾶν, ἀλλά μοι τὰ χρήματα
  2. τὸν υἱὸν ἀποδοῦναι κέλευσον ἅλαβεν,
  3. ἄλλως τε μέντοι καὶ κακῶς πεπραγότι.
Στρεψιάδης
  1. τὰ ποῖα ταῦτα χρήμαθʼ;
Αμυνίας
  1. ἁδανείσατο.
Στρεψιάδης
  1. κακῶς ἄρʼ ὄντως εἶχες, ὥς γʼ ἐμοὶ δοκεῖς.
Αμυνίας
  1. ἵππους ἐλαύνων ἐξέπεσον νὴ τοὺς θεούς.
Στρεψιάδης
  1. τί δῆτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπʼ ὄνου καταπεσών;
Αμυνίας
  1. ληρῶ, τὰ χρήματʼ ἀπολαβεῖν εἰ βούλομαι;
Στρεψιάδης
  1. οὐκ ἔσθʼ ὅπως σύ γʼ αὐτὸς ὑγιαίνεις.
Αμυνίας
  1. τί δαί;
Στρεψιάδης
  1. τὸν ἐγκέφαλον ὥσπερ σεσεῖσθαί μοι δοκεῖς.