Knights

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ψευδῶν ἐνείη, διαπέσοιμι πανταχῇ.
Ἀλλαντοπώλης
  1. ἥσθην ἀπειλαῖς, ἐγέλασα ψολοκομπίαις,
  2. ἀπεπυδάρισα μόθωνα, περιεκόκκασα.
Κλέων
  1. οὔτοι μὰ τὴν Δήμητρʼ, ἐὰν μή σʼ ἐκφάγω
  2. ἐκ τῆσδε τῆς γῆς, οὐδέποτε βιώσομαι.
Ἀλλαντοπώλης
  1. ἣν μὴ κʼφάγῃς; ἐγὼ δέ γʼ, ἢν μή σʼ ἐκπίω
  2. κἀπεκροφήσας αὐτὸς ἐπιδιαρραγῶ.
Κλέων
  1. ἀπολῶ σε νὴ τὴν προεδρίαν τὴν ἐκ Πύλου.
Ἀλλαντοπώλης
  1. ἰδοὺ προεδρίαν· οἷον ὅψομαί σʼ ἐγὼ
  2. ἐκ τῆς προεδρίας ἔσχατον θεώμενον.
Κλέων
  1. ἐν τῷ ξύλῳ δήσω σε νὴ τὸν οὐρανόν.
Ἀλλαντοπώλης
  1. ὡς ὀξύθυμος. φέρε τί σοι δῶ καταφαγεῖν;
  2. ἐπὶ τῷ φάγοις ἥδιστʼ ἄν; ἐπὶ βαλλαντίῳ;
Κλέων
  1. ἐξαρπάσομαί σου τοῖς ὄνυξι τἄντερα.
Ἀλλαντοπώλης
  1. ἀπονυχιῶ σου τἀν πρυτανείῳ σιτία.
Κλέων
  1. ἕλξω σε πρὸς τὸν δῆμον, ἵνα δῷς μοι δίκην.
Ἀλλαντοπώλης
  1. κἀγὼ δέ σʼ ἕλξω καὶ διαβαλῶ πλείονα.
Κλέων
  1. ἀλλʼ ὦ πόνηρε σοὶ μὲν οὐδὲν πείθεται·
  2. ἐγὼ δʼ ἐκείνου καταγελῶ γʼ ὅσον θέλω.
Ἀλλαντοπώλης
  1. ὡς σφόδρα σὺ τὸν δῆμον σεαυτοῦ νενόμικας.