Knights

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. εἰ μή μʼ ἀναπείσετʼ, ἀποθανεῖσθε τήμερον.
  2. ἡμεῖς δὲ δίδομεν· εἰ δὲ μή, πατούμενοι
  3. ὑπὸ τοῦ γέροντος ὀκταπλάσιον χέζομεν.
  4. νῦν οὖν ἀνύσαντε φροντίσωμεν ὦγαθέ,
  5. ποίαν ὁδὸν νὼ τρεπτέον καὶ πρὸς τίνα.
Νικίας
  1. κράτιστʼ ἐκείνην τὴν μόλωμεν ὦγαθέ.
Δημοσθένης
  1. ἀλλʼ οὐχ οἷόν τε τὸν Παφλαγόνʼ οὐδὲν λαθεῖν·
  2. ἐφορᾷ γὰρ οὗτος πάντʼ. ἔχει γὰρ τὸ σκέλος
  3. τὸ μὲν ἐν Πύλῳ, τὸ δʼ ἓτερον ἐν τἠκκλησίᾳ.
  4. τοσόνδε δʼ αὐτοῦ βῆμα διαβεβηκότος
  5. ὁ πρωκτός ἐστιν αὐτόχρημʼ ἐν Χάοσιν,
  6. τὼ χεῖρʼ ἐν Αἰτωλοῖς, ὁ νοῦς δʼ ἐν Κλωπιδῶν.
Νικίας
  1. κράτιστον οὖν νῷν ἀποθανεῖν.
Δημοσθένης
  1. ἀλλὰ σκόπει,
  2. ὅπως ἂν ἀποθάνοιμεν ἀνδρικώτατα.
Νικίας
  1. πῶς δῆτα πῶς γένοιτʼ ἂν ἀνδρικώτατα;
  2. βέλτιστον ἡμῖν αἷμα ταύρειον πιεῖν.
  3. ὁ Θεμιστοκλέους γὰρ θάνατος αἱρετώτερος.
Δημοσθένης
  1. μὰ Δίʼ ἀλλʼ ἄκρατον οἶνον ἀγαθοῦ δαίμονος.
  2. ἴσως γὰρ ἂν χρηστόν τι βουλευσαίμεθα.