Knights
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.
- ξυνδιήνεγκαν μεθʼ ἡμῶν, ἐσβολάς τε καὶ μάχας.
- ἀλλὰ τἀν τῇ μὲν αὐτῶν οὐκ ἄγαν θαυμάζομεν,
- ὡς ὅτʼ ἐς τὰς ἱππαγωγοὺς εἰσεπήδων ἀνδρικῶς,
- πριάμενοι κώθωνας, οἱ δὲ καὶ σκόροδα καὶ κρόμμυα·
- εἶτα τὰς κώπας λαβόντες ὥσπερ ἡμεῖς οἱ βροτοὶ
- ἐμβαλόντες ἀνεβρύαξαν, ἱππαπαῖ, τίς ἐμβαλεῖ;
- ληπτέον μᾶλλον. τί δρῶμεν; οὐκ ἐλᾷς ὦ σαμφόρα;
- ἐξεπήδων τʼ ἐς Κόρινθον· εἶτα δʼ οἱ νεώτεροι
- ταῖς ὁπλαῖς ὤρυττον εὐνὰς καὶ μετῇσαν στρώματα·
- ἤσθιον δὲ τοὺς παγούρους ἀντὶ ποίας Μηδικῆς,
- εἴ τις ἐξέρποι θύραζε κἀκ βυθοῦ θηρώμενοι·
- ὥστʼ ἔφη Θέωρος εἰπεῖν καρκίνον Κορίνθιον,
- δεινά γʼ ὦ Πόσειδον εἰ μήτʼ ἐν βυθῷ δυνήσομαι
- μήτε γῇ μήτʼ ἐν θαλάττῃ διαφυγεῖν τοὺς ἱππέας.
- ὦ φίλτατʼ ἀνδρῶν καὶ νεανικώτατε.
- ὅσην ἀπὼν παρέσχες ἡμῖν φροντίδα·
- καὶ νῦν ἐπειδὴ σῶς ἐλήλυθας πάλιν,
- ἄγγειλον ἡμῖν πῶς τὸ πρᾶγμʼ ἠγωνίσω.
- τί δʼ ἄλλο γʼ εἰ μὴ Νικόβουλος ἐγενόμην;
- νῦν ἄρʼ ἄξιόν γε πᾶσίν ἐστιν ἐπολολύξαι.