Knights

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ἥπερ μόνη προστατεῖ ῥητόρων;
  2. ᾗ σὺ πιστεύων ἀμέλγεις τῶν ξένων τοὺς καρπίμους,
  3. πρῶτος ὤν· ὁ δʼ Ἱπποδάμου λείβεται θεώμενος.
  4. ἀλλʼ ἐφάνη γὰρ ἀνὴρ ἕτερος πολὺ
  5. σοῦ μιαρώτερος, ὥστε με χαίρειν,
  6. ὅς σε παύσει καὶ πάρεισι, δῆλός ἐστιν αὐτόθεν,
  7. πανουργίᾳ τε καὶ θράσει
  8. καὶ κοβαλικεύμασιν.
Χορός
  1. ἀλλʼ ὦ τραφεὶς ὅθενπέρ εἰσιν ἄνδρες οἵπερ εἰσίν,
  2. νῦν δεῖξον ὡς οὐδὲν λέγει τὸ σωφρόνως τραφῆναι.
Ἀλλαντοπώλης
  1. καὶ μὴν ἀκούσαθʼ οἷός ἐστιν οὑτοσὶ πολίτης.
Κλέων
  1. οὐκ αὖ μʼ ἐάσεις;
Ἀλλαντοπώλης
  1. μὰ Δίʼ ἐπεὶ κἀγὼ πονηρός εἰμι.
Χορός
  1. ἐὰν δὲ μὴ ταύτῃ γʼ ὑπείκῃ, λέγʼ ὅτι κἀκ πονηρῶν.
Κλέων
  1. οὐκ αὖ μʼ ἐάσεις;
Ἀλλαντοπώλης
  1. μὰ Δία.
Κλέων
  1. ναὶ μὰ Δία.
Ἀλλαντοπώλης
  1. μὰ τὸν Ποσειδῶ.
  2. ἀλλʼ αὐτὸ περὶ τοῦ πρότερος εἰπεῖν πρῶτα διαμαχοῦμαι.
Κλέων
  1. οἴμοι διαρραγήσομαι.