Knights

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. δεῦρʼ ἔλθʼ, ἵνα πύθῃ
  2. ὡς εὐτυχὴς εἶ καὶ μεγάλως εὐδαιμονεῖς.
Νικίας
  1. ἴθι δὴ κάθελʼ αὐτοῦ τοὐλεὸν καὶ τοῦ θεοῦ
  2. τὸν χρησμὸν ἀναδίδαξον αὐτὸν ὡς ἔχει·
  3. ἐγὼ δʼ ἰὼν προσκέψομαι τὸν Παφλαγόνα.
Δημοσθένης
  1. ἄγε δὴ σὺ κατάθου πρῶτα τὰ σκεύη χαμαί·
  2. ἔπειτα τὴν γῆν πρόσκυσον καὶ τοὺς θεούς.
Ἀλλαντοπώλης
  1. ἰδού· τί ἔστιν;
Δημοσθένης
  1. ὦ μακάριʼ ὦ πλούσιε,
  2. ὦ νῦν μὲν οὐδεὶς αὔριον δʼ ὑπέρμεγας,
  3. ὦ τῶν Ἀθηνῶν ταγὲ τῶν εὐδαιμόνων.
Ἀλλαντοπώλης
  1. τί μʼ ὦγάθʼ οὐ πλύνειν ἐᾷς τὰς κοιλίας
  2. πωλεῖν τε τοὺς ἀλλᾶντας, ἀλλὰ καταγελᾷς;
Δημοσθένης
  1. ὦ μῶρε ποίας κοιλίας; δευρὶ βλέπε.
  2. τὰς στίχας ὁρᾷς τὰς τῶνδε τῶν λαῶν;
Ἀλλαντοπώλης
  1. ὁρῶ.
Δημοσθένης
  1. τούτων ἁπάντων αὐτὸς ἀρχέλας ἔσει,
  2. καὶ τῆς ἀγορᾶς καὶ τῶν λιμένων καὶ τῆς πυκνός·
  3. βουλὴν πατήσεις καὶ στρατηγοὺς κλαστάσεις,
  4. δήσεις φυλάξεις, ἐν πρυτανείῳ λαικάσει.