Knights

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. πῶς δῆτα τοῦτʼ ἔφραζεν ὁ θεός;
Ἀλλαντοπώλης
  1. τουτονὶ
  2. δῆσαί σʼ ἐκέλευʼ ἐν πεντεσυρίγγῳ ξύλῳ.
Δῆμος
  1. ταυτὶ τελεῖσθαι τὰ λόγιʼ ἤδη μοι δοκεῖ.
Κλέων
  1. μὴ πείθου· φθονεραὶ γὰρ ἐπικρώζουσι κορῶναι.
  2. ἀλλʼ ἱέρακα φίλει μεμνημένος ἐν φρεσὶν ὅς σοι
  3. ἤγαγε συνδήσας Λακεδαιμονίων κορακίνους.
Ἀλλαντοπώλης
  1. τοῦτό γέ τοι Παφλαγὼν παρεκινδύνευσε μεθυσθείς.
  2. Κεκροπίδη κακόβουλε τί τοῦθʼ ἡγεῖ μέγα τοὔργον;
  3. καί κε γυνὴ φέροι ἄχθος, ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη·
  4. ἀλλʼ οὐκ ἂν μαχέσαιτο· χέσαιτο γάρ, εἰ μαχέσαιτο.
Κλέων
  1. ἀλλὰ τόδε φράσσαι, πρὸ Πύλου Πύλον ἥν σοι ἔφραζεν.
  2. ἔστι Πύλος πρὸ Πύλοιο—
Δῆμος
  1. τί τοῦτο λέγει, πρὸ Πύλοιο;
Ἀλλαντοπώλης
  1. τὰς πυέλους φησὶν καταλήψεσθʼ ἐν βαλανείῳ.
Δῆμος
  1. ἐγὼ δʼ ἄλουτος τήμερον γενήσομαι;
Ἀλλαντοπώλης
  1. οὗτος γὰρ ἡμῶν τὰς πυέλους ἀφήρπασεν.
  2. ἀλλʼ οὑτοσὶ γάρ ἐστι περὶ τοῦ ναυτικοῦ
  3. ὁ χρησμός, ᾧ σε δεῖ προσέχειν τὸν νοῦν πάνυ.
Δῆμος
  1. προσέχω· σὺ δʼ ἀναγίγνωσκε, τοῖς ναύταισί μου