Acharnians
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.
- ὡς ἐμὲ λαβοῦσα τὸν δημότην.
- οἱ γέροντες οἱ παλαιοὶ μεμφόμεσθα τῇ πόλει·
- οὐ γὰρ ἀξίως ἐκείνων ὧν ἐναυμαχήσαμεν
- γηροβοσκούμεσθʼ ὑφʼ ὑμῶν, ἀλλὰ δεινὰ πάσχομεν,
- οἵτινες γέροντας ἄνδρας ἐμβαλόντες ἐς γραφὰς
- ὑπὸ νεανίσκων ἐᾶτε καταγελᾶσθαι ῥητόρων,
- οὐδὲν ὄντας, ἀλλὰ κωφοὺς καὶ παρεξηυλημένους,
- οἷς Ποσειδῶν ἀσφάλειός ἐστιν ἡ βακτηρία·
- τονθορύζοντες δὲ γήρᾳ τῷ λίθῳ προσέσταμεν,
- οὐχ ὁρῶντες οὐδὲν εἰ μὴ τῆς δίκης τὴν ἠλύγην.
- ὁ δέ, νεανίας ἑαυτῷ σπουδάσας ξυνηγορεῖν,
- ἐς τάχος παίει ξυνάπτων στρογγύλοις τοῖς ῥήμασιν·
- κᾆτʼ ἀνελκύσας ἐρωτᾷ σκανδάληθρʼ ἱστὰς ἐπῶν
- ἄνδρα Τιθωνὸν σπαράττων καὶ ταράττων καὶ κυκῶν.
- ὁ δʼ ὑπὸ γήρως μασταρύζει, κᾆτʼ ὀφλὼν ἀπέρχεται,
- εἶτα λύζει καὶ δακρύει καὶ λέγει πρὸς τοὺς φίλους,
- οὗ μʼ ἐχρῆν σορὸν πρίασθαι τοῦτʼ ὀφλὼν ἀπέρχομαι.
- ταῦτα πῶς εἰκότα, γέροντʼ ἀπολέσαι πολιὸν ἄνδρα περὶ κλεψύδραν,
- πολλὰ δὴ ξυμπονήσαντα καὶ θερμὸν ἀπο-
- μορξάμενον ἀνδρικὸν ἱδρῶτα δὴ καὶ πολύν,