Acharnians
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.
- ἐρεῖ τις, οὐ χρῆν· ἀλλὰ τί ἐχρῆν, εἴπατε.
- φέρʼ εἰ Λακεδαιμονίων τις ἐκπλεύσας σκάφει
- ἀπέδοτο φήνας κυνίδιον Σεριφίων,
- καθῆσθʼ ἂν ἐν δόμοισιν; ἦ πολλοῦ γε δεῖ·
- καὶ κάρτα μέντἂν εὐθέως καθείλκετε
- τριακοσίας ναῦς, ἦν δʼ ἂν ἡ πόλις πλέα
- θορύβου στρατιωτῶν, περὶ τριηράρχου βοῆς,
- μισθοῦ διδομένου, παλλαδίων χρυσουμένων,
- στοᾶς στεναχούσης, σιτίων μετρουμένων,
- ἀσκῶν, τροπωτήρων, κάδους ὠνουμένων,
- σκορόδων, ἐλαῶν, κρομμύων ἐν δικτύοις,
- στεφάνων, τριχίδων, αὐλητρίδων, ὑπωπίων·
- τὸ νεώριον δʼ αὖ κωπέων πλατουμένων,
- τύλων ψοφούντων, θαλαμιῶν τροπουμένων,
- αὐλῶν, κελευστῶν, νιγλάρων, συριγμάτων.
- ταῦτʼ οἶδʼ ὅτι ἂν ἐδρᾶτε· τὸν δὲ Τήλεφον
- οὐκ οἰόμεσθα; νοῦς ἄρʼ ἡμῖν οὐκ ἔνι.
- ἄληθες ὦπίτριπτε καί μιαρώτατε;
- ταυτὶ σὺ τολμᾷς πτωχὸς ὢν ἡμᾶς λέγειν,
- καὶ συκοφάντης εἴ τις ἦν ὠνείδισας;