Acharnians
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.
- σκάνδικά μοι δὸς μητρόθεν δεδεγμένος.
- ἁνὴρ ὑβρίζει· κλῇε πηκτὰ δωμάτων.
- ὦ θύμʼ ἄνευ σκάνδικος ἐμπορευτέα.
- ἆρʼ οἶσθʼ ὅσον τὸν ἀγῶνʼ ἀγωνιεῖ τάχα,
- μέλλων ὑπὲρ Λακεδαιμονίων ἀνδρῶν λέγειν;
- πρόβαινέ νυν ὦ θυμέ· γραμμὴ δʼ αὑτηί.
- ἕστηκας; οὐκ εἶ καταπιὼν Εὐριπίδην;
- ἐπῄνεσʼ· ἄγε νυν ὦ τάλαινα καρδία
- ἄπελθʼ ἐκεῖσε, κᾆτα τὴν κεφαλὴν ἐκεῖ
- παράσχες εἰποῦσʼ ἅττʼ ἂν αὐτῇ σοι δοκῇ.
- τόλμησον ἴθι χώρησον, ἄγαμαι καρδίας.
- τί δράσεις; τί φήσεις; εὖ ἴσθι νυν
- ἀναίσχυντος ὢν σιδηροῦς τʼ ἀνήρ,
- ὅστις παρασχὼν τῇ πόλει τὸν αὐχένα
- ἅπασι μέλλεις εἷς λέγειν τἀναντία.
- ἁνὴρ οὐ τρέμει τὸ πρᾶγμʼ. εἶά νυν,
- ἐπειδήπερ αὐτὸς αἱρεῖ, λέγε.
- μή μοι φθονήσητʼ ἄνδρες οἱ θεώμενοι,
- εἰ πτωχὸς ὢν ἔπειτʼ ἐν Ἀθηναίοις λέγειν
- μέλλω περὶ τῆς πόλεως, τρυγῳδίαν ποιῶν.