Acharnians

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ἀλλʼ οἱ πρυτάνεις γὰρ οὑτοιὶ μεσημβρινοί.
  2. οὐκ ἠγόρευον; τοῦτʼ ἐκεῖνʼ οὑγὼ ʼλεγον·
  3. ἐς τὴν προεδρίαν πᾶς ἀνὴρ ὠστίζεται.
Κῆρυξ
  1. πάριτʼ ἐς τὸ πρόσθεν,
  2. πάριθʼ, ὡς ἂν ἐντὸς ἦτε τοῦ καθάρματος.
Ἀμφίθεος
  1. ἤδη τις εἶπε;
Κῆρυξ
  1. τίς ἀγορεύειν βούλεται;
Ἀμφίθεος
  1. ἐγώ.
Κῆρυξ
  1. τίς ὤν;
Ἀμφίθεος
  1. Ἀμφίθεος.
Κῆρυξ
  1. οὐκ ἄνθρωπος;
Ἀμφίθεος
  1. οὔ,
  2. ἀλλʼ ἀθάνατος. ὁ γὰρ Ἀμφίθεος Δήμητρος ἦν
  3. καὶ Τριπτολέμου· τούτου δὲ Κελεὸς γίγνεται·
  4. γαμεῖ δὲ Κελεὸς Φαιναρέτην τήθην ἐμήν,
  5. ἐξ ἧς Λυκῖνος ἐγένεʼ· ἐκ τούτου δʼ ἐγὼ
  6. ἀθάνατός εἰμʼ· ἐμοὶ δʼ ἐπέτρεψαν οἱ θεοὶ
  7. σπονδὰς ποιεῖσθαι πρὸς Λακεδαιμονίους μόνῳ.
  8. ἀλλʼ ἀθάνατος ὢν ὦνδρες ἐφόδιʼ οὐκ ἔχω·
  9. οὐ γὰρ διδόασιν οἱ πρυτάνεις.