De Praemiis Et Poenis Et De Exsecrationibus

Προσεξεταστέον δὲ ὅτι καὶ οἰκειότατον ἑκάστῳ τῶν τριῶν ἀπενεμήθη τὸ ἆθλον. τῷ μὲν γὰρ ἐκ διδασκαλίας τελειωθέντι πίστις, ἐπειδὴ [*](1 οὐ om. Α παρ’] ὑπὸ Α 2 οὐχὶ τῶν κατ’ οὐρανόν om. F 3 ἢ συγγράμματα (sic) Α 4 μόνου AHP: μόνον F (v) μετακληθεὶς FA: καταβληθεὶς ΗΡ (v) ; καταληφθεὶς vel κατηχηθεὶς coni. Mang. οἰκέτῃ HP (οὐκέτι Turn.) 6 ἢ om. HP 7 ἄλλοις ἡ FA: ἄλλοισιν HP ἡ πάλιν ἄστροις Α συνόλως om. L (Turn.) 8 δὴ om. Α ἑαυτοῦ] αὐτοῦ F δι’ αὐτοῦ F: δι’ αὑτοῦ HP (v), δι’ ἑαυτοῦ Α 11 ἀγέννητον Α καὶ γεννητὴν τῶν ὅλων FA: om. HP (v) 12 δρῶσι Α φύσιν μονάδος transp. Α post μονάδος add. ἄρχεσθαι Α mg Ρ2 13 ἀρχὴ γὰρ αὕτη] αὕτη γὰρ ἐν ἀρχὴ F δυάδα Α: δυάδος FHP (Turn.) 16 δ’ F 17 πλάτους om. P (Turn.) ἡ νάρκη A: νάρκα l-, νάρκα ΗΡ (v) ; ct. Lob. Phryn. p. 331 18 μὲν FA: om. HP (v) τοῦ om. F 19 καὶ μετεώρου ΑΡ2 20 συ στολή (συ ss. F2) σύμφορον] συμφέρον coni. Mang. δ’ F 22 παρεθέν FHP: παρεθέντα Α (παραθὲν Turn.) 23 ἀσθενήσασα Α 24 προσεξεταστέον] προσθετέον coni. Mang. δ’ F)

τῷ δὲ κατ’ εὐμοιρίαν φύσεως ἐπ’ ἀρετὴν φθάσαντι χαρά· χαρτὸν γὰρ ἡ εὐφυΐα καὶ τὰ φύσεως δῶρα. τῆς διανοίας εὐθιξίαις καὶ εὐσκόποις ἐπιβολαῖς προσγανουμένης, ἐν αἷς ἀπόνως εὑρίσκει τὰ ζητούμενα, καθάπερ ὑποβολέως ἔνδοθεν ὑπηχοῦντος· ἡ γὰρ σύντομος τῶν ἀπορουμένων εὕρεσις χαρτόν.

τῷ δὲ δι’ ἀσκήσεως περιποιησαμένῳ φρόνησιν ὅρασις· μετὰ γὰρ τὸν ἐν νεότητι πρακτικὸν βίον ὁ ἐν γήρᾳ θεωρητικὸς βίος ἄριστος καὶ ἱερώτατος, ὃν οἷα κυβερνήτην παραπέμψας ἐπὶ πρύμναν ὁ θεὸς ἐνεχείρισε τοὺς οἴακας ὡς ἱκανῷ πηδαλιουχεῖν τὰ ἐπίγεια· χωρὶς γὰρ θεωρίας ἐπιστημονικῆς οὐδὲν τῶν πραττομένων καλόν.

Ἑνὸς ἔτι μνησθεὶς ἀνδρός, στοχαζόμενος τοῦ μὴ μακρηγορεῖν, ἐπὶ τὰ ἀκόλουθα τῶν λόγων τρέψομαι. ὁ δ’ ἀνὴρ οὗτος τοὺς ἱεροὺς ἀγῶνας ἑξῆς στεφανωθεὶς ἐκηρύχθη· λέγω δὲ ἱεροὺς οὐ τοὺς παρὰ πολλοῖς νομιζομένους — ἀνίεροι γὰρ οὗτοί γε βίαις καὶ ὕβρεσι καὶ ἀδικίαις ἀντὶ τῶν ἀνωτάτω τιμωριῶν γέρα καὶ τιμὰς προτείνοντες —, ἀλλ’ οὓς ἡ ψυχὴ πέφυκε διαθλεῖν, φρονήσει μὲν ἠλιθιότητα καὶ πανουργίαν ἐλαύνουσα, σωφροσύνῃ δὲ ἀσωτίαν καὶ φειδωλίαν, ἀνδρείᾳ δὲ θρασύτητα καὶ δειλίαν, καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς τὰς ἀντιθέτους κακίας, αἳ μήθ’ ἑαυταῖς μήτε ἄλλαις συμφέρουσιν.