De Fuga Et Inventione

τοιγαροῦν ἐπειδὰν μήπω τελείως καθαρθέντες, δόξαντες δὲ αὐτὸ μόνον ἐκνίψασθαι τὰ καταρρυπαίνοντα ἡμῶν τὸν βίον, ἐπ’ αὐλὰς τῆς θεραπείας ἀφικώμεθα, θᾶττον ἢ προσελθεῖν ἀπεπηδήσαμεν, τὴν αὐστηρὰν δίαιταν αὐτῆς καὶ τὴν ἄυπνον θρησκείαν καὶ τὸν συνεχῆ καὶ ἀκάματον πόνον [*](4 στείλασθε GH1: ἐστείλασθε H2 βίον H 5 τὴν G: ἐστὶ τὴν H2, ἐστὶν H1 6 ἀποδράσεσθε G: ἀποδράσασθαι Η 7 τῆς] τ’ G 11 ἡ εὐήθεια H 12 ἐφίζεσθαι G 13 γνωρίσθητι L 14 συσταθῇς Turn. τοιαῦθ’ G2 16 ἀλλ’ οὐχ G1H: ἀλλά καὶ G2 17 Ἡσαῦς G ἐνκότως (sic) G: ἐἰκότον Η, εἰκότως Richter 18 φονᾶ GHL2: φοριᾶ L1 22 ὄνομα G (Mang.): om. H 23 εἶναι secl. Cohn 24 παισὶν Turn.: φησὶν codd. 25 μόνον H ut vid. 26 αὐτὸ Mang.: τοῦτο codd. 28 ἀφικόμεθα G 29 θρησκείαν Mang.: ἀρέσκειαν codd.)

ἀποφεύγετε οὖν ἐν τῷ παρόντι καὶ τὸ κάκιστον καὶ τὸ ἄριστον, κάκιστον μὲν τὸ μυθικὸν πλάσμα, τὸ ἄμετρον καὶ ἐκμελὲς ποίημα, τὸ ὑπ’ ἀμαθίας σκληρὸν καὶ δρύινον ὄντως νόημα καὶ πεῖσμα, ὧν Ἠσαῦ ἐπώνυμος, ἄριστον δὲ τὸ ἀνάθημα· τὸ γὰρ θεραπευτικὸν γένος ἀνάθημά ἐστι θεοῦ, ἱερώμενον τὴν μεγάλην ἀρχιερωσύνην αὐτῷ μόνῳ.

τὸ μὲν γὰρ συνδιατρίβειν κακῷ βλαβερώτατον, τὸ δὲ ἀγαθῷ τελείῳ σφαλερώτατον. ὁ γοῦν Ἰακὼβ καὶ τὸν Ἠσαῦ ἀποδιδράσκει καὶ τῶν γονέων διοικίζεται· ἀσκητικὸς γὰρ ὢν καὶ ἔτι διαθλῶν φεύγει μὲν κακίαν, ἀρετῇ δὲ τελείᾳ καὶ αὐτομαθεῖ συζῆν ἀδυνατεῖ.

διόπερ ἀποδημήσει πρὸς Λάβαν, οὐ τὸν Σύρον, ἀλλὰ τὸν ἀδελφὸν τῆς μητρός, τὸ δ’ ἐστὶν εἰς τὰς τοῦ βίου λαμπρότητας ἀφίξεται· λευκὸς γὰρ ἑρμηνεύεται Λάβαν. ἀφικόμενος δὲ οὐχ ὑψαυχενήσει, φυσώμενος ταῖς τυχηραῖς εὐπραγίαις· μεταληφθεὶς γὰρ ὁ Σύρος ἐστὶ μετέωρος. νυνὶ δὲ τοῦ Σύρου Λάβαν οὐχὶ μέμνηται, τοῦ δὲ Ῥεβέκκας ἀδελφοῦ.

αἱ γὰρ κατὰ τὸν βίον ὗλαι φαύλῳ μὲν παραδοθεῖσαι μετέωρον ἐξαίρουσι τὸν κενὸν φρονήσεως νοῦν, ὅστις ὠνόμασται Σύρος, ἐραστῇ δὲ παιδείας ἐπιμένοντι τοῖς καλοκἀγαθίας σταθερῶς καὶ παγίως δόγμασιν * * * οὗτός ἐστιν ὁ Ῥεβέκκας ἀδελφός, τῆς ἐπιμονῆς· οἰκεῖ δὲ τὴν Χαρράν, ἣ μεταληφθεῖσά εἰσι τρῶγλαι, σύμβολον τῶν αἰσθήσεων· ὁ γὰρ ἔτι χορεύων ἐν τῷ θνητῷ [*](2 ante κάκιστον add. καὶ Turn. 3 πεῖσμα suspectum 4 Ἡσαῦς G 6 κακῶν G τὸ] τῶ G 8 ἀσκητικὸς γὰρ ὢν om. G 9 αὐτομαθεῖ Mang.: αὐτομαθεία Η, αὐτομαθία G συνζῆν G 13 μεταληθεὶς G, β s. s. G2 14 οὐχὶ μέμνηται λαβὰν Η Ῥεβέκας Η1 15 φαύλω G1H2: φαύλοις G2, φαῦλος H1 (?) 16 ἐπιμένοντι ’-H’: ἐπιμένοντα Η2 (G1?) 17 σταθεροῖς καὶ παγίοις conicio lacunam significavit Mang., qui προτρέπουσι e. gr. supplet., sed plura desunt 18 Ῥεβέκας H1, tum υἱὸς add. H ὑπομονῆς „nonnulli“ (Mang.) 19 ἐστὶ coni. Mang. σύμβολα Η τῶν ὀπῶν τῶν coni. Mang. 18—120,1 αἰσθήσεων — τῶν add. in mg. Η2 ι 19 ἔτι ἐγχορεύων τῷ conicio) [*](2—4 cf. Hieronym. Comment. in Amos cap. 2, 9 p. 246. 9—12 Ambros. de fuga saeculi 5,26: sed forte dicas: cur igitur lacob ad Laban missus est, si Laban reprehensibilis? si nomen consideremus, candidus dicitur latine. ergo ad splendidiora lacob iubetur egredi. sed quia carnalis erat, melius intellegimus splendidiora vitae huius. epist. 27,10: splendida magis saeculi elegit quam vera et utilia vitae suae. 18—120,5 de fuga saeculi 4,20.21: suasit Rebecca: fuge, inquit, in Mesopotamiam . . . accipere admonetur uxorem a filiabus Laban, qui habitabat in Charris, quod significat cavernas, in quibus species est sensuum, qui sunt tamquam in cavernis corporis . . . qui enim delectatur hoc mundo et tripudiat in voluptatibus corporis obnoxius est sensuum passionibus atque in his habitat et deversatur. unde et dicit Rebecca habitantlum paucos dies cum illo, non multo tempore . . . persuadet autem habitare, ut discat studiosus disciplinae virtutes sensuum et velut situs quosdam carnis atque regiones, ut se cognoscat et noverit vehementiam caruis, (juid et qua causa creatum sit, quemadmodum unusquisque seusus operetur. 14—121,5. 120,9—13 ibid. 4,20. 21: et Isaac dicit: surgens vade in Mesopotamiam in domum Bathuel. in hymuis vel oraculis a plerisque, ut ante nos scriptum est, Bathuel sapientia dicitur, interpretatione autera latina filia dei significatur. in domum ergo sapientiae mittitur lacob ... 21 statimque revocatur, ne diutius titubet in lubrico et dividua quadam inundatione corporis huius et saeculi mersentur aniini interiora vcstigia. cum autem vel expertus fuerit vcl steterit in instabili et inccrto atque umido solo, revocatur a matre patientia vel perseverantia, quae dicit: mittam ad te et accersam te inde, ut et illic in lubrico tutum portum invenias sapientiae, quae te non sinat tamquam in naufragio fluctuare, et reversus perseverare circa dei noveris cultum . . .)