Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. οὐδέ μιν ὧς γαμέω· ὃ δʼ Ἀχαιῶν ἄλλον ἑλέσθω,
  2. ὅς τις οἷ τʼ ἐπέοικε καὶ ὃς βασιλεύτερός ἐστιν.
  3. ἢν γὰρ δή με σαῶσι θεοὶ καὶ οἴκαδʼ ἵκωμαι,
  4. Πηλεύς θήν μοι ἔπειτα γυναῖκά γε μάσσεται αὐτός.
  5. πολλαὶ Ἀχαιΐδες εἰσὶν ἀνʼ Ἑλλάδα τε Φθίην τε
  6. κοῦραι ἀριστήων, οἵ τε πτολίεθρα ῥύονται,
  7. τάων ἥν κʼ ἐθέλωμι φίλην ποιήσομʼ ἄκοιτιν.
  8. ἔνθα δέ μοι μάλα πολλὸν ἐπέσσυτο θυμὸς ἀγήνωρ
  9. γήμαντα μνηστὴν ἄλοχον ἐϊκυῖαν ἄκοιτιν
  10. κτήμασι τέρπεσθαι τὰ γέρων ἐκτήσατο Πηλεύς·
  11. οὐ γὰρ ἐμοὶ ψυχῆς ἀντάξιον οὐδʼ ὅσα φασὶν
  12. Ἴλιον ἐκτῆσθαι εὖ ναιόμενον πτολίεθρον
  13. τὸ πρὶν ἐπʼ εἰρήνης, πρὶν ἐλθεῖν υἷας Ἀχαιῶν,
  14. οὐδʼ ὅσα λάϊνος οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἐέργει
  15. Φοίβου Ἀπόλλωνος Πυθοῖ ἔνι πετρηέσσῃ.
  16. ληϊστοὶ μὲν γάρ τε βόες καὶ ἴφια μῆλα,
  17. κτητοὶ δὲ τρίποδές τε καὶ ἵππων ξανθὰ κάρηνα,
  18. ἀνδρὸς δὲ ψυχὴ πάλιν ἐλθεῖν οὔτε λεϊστὴ
  19. οὔθʼ ἑλετή, ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων.
  20. μήτηρ γάρ τέ μέ φησι θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα
  21. διχθαδίας κῆρας φερέμεν θανάτοιο τέλος δέ.
  22. εἰ μέν κʼ αὖθι μένων Τρώων πόλιν ἀμφιμάχωμαι,
  23. ὤλετο μέν μοι νόστος, ἀτὰρ κλέος ἄφθιτον ἔσται·
  24. εἰ δέ κεν οἴκαδʼ ἵκωμι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
  25. ὤλετό μοι κλέος ἐσθλόν, ἐπὶ δηρὸν δέ μοι αἰὼν
  26. ἔσσεται, οὐδέ κέ μʼ ὦκα τέλος θανάτοιο κιχείη.
  27. καὶ δʼ ἂν τοῖς ἄλλοισιν ἐγὼ παραμυθησαίμην
  28. οἴκαδʼ ἀποπλείειν, ἐπεὶ οὐκέτι δήετε τέκμωρ
  29. Ἰλίου αἰπεινῆς· μάλα γάρ ἑθεν εὐρύοπα Ζεὺς
  30. χεῖρα ἑὴν ὑπερέσχε, τεθαρσήκασι δὲ λαοί.
  31. ἀλλʼ ὑμεῖς μὲν ἰόντες ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν
  32. ἀγγελίην ἀπόφασθε· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ γερόντων·
  33. ὄφρʼ ἄλλην φράζωνται ἐνὶ φρεσὶ μῆτιν ἀμείνω,
  34. ἥ κέ σφιν νῆάς τε σαῷ καὶ λαὸν Ἀχαιῶν
  35. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇς, ἐπεὶ οὔ σφισιν ἥδέ γʼ ἑτοίμη
  36. ἣν νῦν ἐφράσσαντο ἐμεῦ ἀπομηνίσαντος·
  37. Φοῖνιξ δʼ αὖθι παρʼ ἄμμι μένων κατακοιμηθήτω,
  38. ὄφρά μοι ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδʼ ἕπηται
  39. αὔριον ἢν ἐθέλῃσιν· ἀνάγκῃ δʼ οὔ τί μιν ἄξω.
  40. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ
  41. μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶς ἀπέειπεν·
  42. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε γέρων ἱππηλάτα Φοῖνιξ
  43. δάκρυʼ ἀναπρήσας· περὶ γὰρ δίε νηυσὶν Ἀχαιῶν·
  44. εἰ μὲν δὴ νόστόν γε μετὰ φρεσὶ φαίδιμʼ Ἀχιλλεῦ
  45. βάλλεαι, οὐδέ τι πάμπαν ἀμύνειν νηυσὶ θοῇσι
  46. πῦρ ἐθέλεις ἀΐδηλον, ἐπεὶ χόλος ἔμπεσε θυμῷ,
  47. πῶς ἂν ἔπειτʼ ἀπὸ σεῖο φίλον τέκος αὖθι λιποίμην
  48. οἶος; σοὶ δέ μʼ ἔπεμπε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς
  49. ἤματι τῷ ὅτε σʼ ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπε
  50. νήπιον οὔ πω εἰδόθʼ ὁμοιΐου πολέμοιο
  51. οὐδʼ ἀγορέων, ἵνα τʼ ἄνδρες ἀριπρεπέες τελέθουσι.
  52. τοὔνεκά με προέηκε διδασκέμεναι τάδε πάντα,
  53. μύθων τε ῥητῆρʼ ἔμεναι πρηκτῆρά τε ἔργων.
  54. ὡς ἂν ἔπειτʼ ἀπὸ σεῖο φίλον τέκος οὐκ ἐθέλοιμι
  55. λείπεσθʼ, οὐδʼ εἴ κέν μοι ὑποσταίη θεὸς αὐτὸς
  56. γῆρας ἀποξύσας θήσειν νέον ἡβώοντα,
  57. οἷον ὅτε πρῶτον λίπον Ἑλλάδα καλλιγύναικα
  58. φεύγων νείκεα πατρὸς Ἀμύντορος Ὀρμενίδαο,
  59. ὅς μοι παλλακίδος περιχώσατο καλλικόμοιο,
  60. τὴν αὐτὸς φιλέεσκεν, ἀτιμάζεσκε δʼ ἄκοιτιν
  61. μητέρʼ ἐμήν· ἣ δʼ αἰὲν ἐμὲ λισσέσκετο γούνων
  62. παλλακίδι προμιγῆναι, ἵνʼ ἐχθήρειε γέροντα.
  63. τῇ πιθόμην καὶ ἔρεξα· πατὴρ δʼ ἐμὸς αὐτίκʼ ὀϊσθεὶς
  64. πολλὰ κατηρᾶτο, στυγερὰς δʼ ἐπεκέκλετʼ Ἐρινῦς,
  65. μή ποτε γούνασιν οἷσιν ἐφέσσεσθαι φίλον υἱὸν
  66. ἐξ ἐμέθεν γεγαῶτα· θεοὶ δʼ ἐτέλειον ἐπαρὰς
  67. Ζεύς τε καταχθόνιος καὶ ἐπαινὴ Περσεφόνεια.
    68. [*](This edition omits lines 458-461.)
  68. ἔνθʼ ἐμοὶ οὐκέτι πάμπαν ἐρητύετʼ ἐν φρεσὶ θυμὸς
  69. πατρὸς χωομένοιο κατὰ μέγαρα στρωφᾶσθαι.
  70. ἦ μὲν πολλὰ ἔται καὶ ἀνεψιοὶ ἀμφὶς ἐόντες
  71. αὐτοῦ λισσόμενοι κατερήτυον ἐν μεγάροισι,
  72. πολλὰ δὲ ἴφια μῆλα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς
  73. ἔσφαζον, πολλοὶ δὲ σύες θαλέθοντες ἀλοιφῇ
  74. εὑόμενοι τανύοντο διὰ φλογὸς Ἡφαίστοιο,
  75. πολλὸν δʼ ἐκ κεράμων μέθυ πίνετο τοῖο γέροντος.
  76. εἰνάνυχες δέ μοι ἀμφʼ αὐτῷ παρὰ νύκτας ἴαυον·
  77. οἳ μὲν ἀμειβόμενοι φυλακὰς ἔχον, οὐδέ ποτʼ ἔσβη
  78. πῦρ, ἕτερον μὲν ὑπʼ αἰθούσῃ εὐερκέος αὐλῆς,
  79. ἄλλο δʼ ἐνὶ προδόμῳ, πρόσθεν θαλάμοιο θυράων.
  80. ἀλλʼ ὅτε δὴ δεκάτη μοι ἐπήλυθε νὺξ ἐρεβεννή,
  81. καὶ τότʼ ἐγὼ θαλάμοιο θύρας πυκινῶς ἀραρυίας
  82. ῥήξας ἐξῆλθον, καὶ ὑπέρθορον ἑρκίον αὐλῆς
  83. ῥεῖα, λαθὼν φύλακάς τʼ ἄνδρας δμῳάς τε γυναῖκας.
  84. φεῦγον ἔπειτʼ ἀπάνευθε διʼ Ἑλλάδος εὐρυχόροιο,
  85. Φθίην δʼ ἐξικόμην ἐριβώλακα μητέρα μήλων
  86. ἐς Πηλῆα ἄναχθʼ· ὃ δέ με πρόφρων ὑπέδεκτο,
  87. καί μʼ ἐφίλησʼ ὡς εἴ τε πατὴρ ὃν παῖδα φιλήσῃ
  88. μοῦνον τηλύγετον πολλοῖσιν ἐπὶ κτεάτεσσι,
  89. καί μʼ ἀφνειὸν ἔθηκε, πολὺν δέ μοι ὤπασε λαόν·
  90. ναῖον δʼ ἐσχατιὴν Φθίης Δολόπεσσιν ἀνάσσων.
  91. καί σε τοσοῦτον ἔθηκα θεοῖς ἐπιείκελʼ Ἀχιλλεῦ,
  92. ἐκ θυμοῦ φιλέων, ἐπεὶ οὐκ ἐθέλεσκες ἅμʼ ἄλλῳ
  93. οὔτʼ ἐς δαῖτʼ ἰέναι οὔτʼ ἐν μεγάροισι πάσασθαι,
  94. πρίν γʼ ὅτε δή σʼ ἐπʼ ἐμοῖσιν ἐγὼ γούνεσσι καθίσσας
  95. ὄψου τʼ ἄσαιμι προταμὼν καὶ οἶνον ἐπισχών.
  96. πολλάκι μοι κατέδευσας ἐπὶ στήθεσσι χιτῶνα
  97. οἴνου ἀποβλύζων ἐν νηπιέῃ ἀλεγεινῇ.
  98. ὣς ἐπὶ σοὶ μάλα πολλὰ πάθον καὶ πολλὰ μόγησα,
  99. τὰ φρονέων ὅ μοι οὔ τι θεοὶ γόνον ἐξετέλειον
  100. ἐξ ἐμεῦ· ἀλλὰ σὲ παῖδα θεοῖς ἐπιείκελʼ Ἀχιλλεῦ
  101. ποιεύμην, ἵνα μοί ποτʼ ἀεικέα λοιγὸν ἀμύνῃς.
  102. ἀλλʼ Ἀχιλεῦ δάμασον θυμὸν μέγαν· οὐδέ τί σε χρὴ
  103. νηλεὲς ἦτορ ἔχειν· στρεπτοὶ δέ τε καὶ θεοὶ αὐτοί,
  104. τῶν περ καὶ μείζων ἀρετὴ τιμή τε βίη τε.
  105. καὶ μὲν τοὺς θυέεσσι καὶ εὐχωλῇς ἀγανῇσι
  106. λοιβῇ τε κνίσῃ τε παρατρωπῶσʼ ἄνθρωποι
  107. λισσόμενοι, ὅτε κέν τις ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ.
  108. καὶ γάρ τε λιταί εἰσι Διὸς κοῦραι μεγάλοιο
  109. χωλαί τε ῥυσαί τε παραβλῶπές τʼ ὀφθαλμώ,
  110. αἵ ῥά τε καὶ μετόπισθʼ ἄτης ἀλέγουσι κιοῦσαι.
  111. ἣ δʼ ἄτη σθεναρή τε καὶ ἀρτίπος, οὕνεκα πάσας
  112. πολλὸν ὑπεκπροθέει, φθάνει δέ τε πᾶσαν ἐπʼ αἶαν
  113. βλάπτουσʼ ἀνθρώπους· αἳ δʼ ἐξακέονται ὀπίσσω.
  114. ὃς μέν τʼ αἰδέσεται κούρας Διὸς ἆσσον ἰούσας,
  115. τὸν δὲ μέγʼ ὤνησαν καί τʼ ἔκλυον εὐχομένοιο·
  116. ὃς δέ κʼ ἀνήνηται καί τε στερεῶς ἀποείπῃ,
  117. λίσσονται δʼ ἄρα ταί γε Δία Κρονίωνα κιοῦσαι
  118. τῷ ἄτην ἅμʼ ἕπεσθαι, ἵνα βλαφθεὶς ἀποτίσῃ.
  119. ἀλλʼ Ἀχιλεῦ πόρε καὶ σὺ Διὸς κούρῃσιν ἕπεσθαι
  120. τιμήν, ἥ τʼ ἄλλων περ ἐπιγνάμπτει νόον ἐσθλῶν.
  121. εἰ μὲν γὰρ μὴ δῶρα φέροι τὰ δʼ ὄπισθʼ ὀνομάζοι
  122. Ἀτρεΐδης, ἀλλʼ αἰὲν ἐπιζαφελῶς χαλεπαίνοι,
  123. οὐκ ἂν ἔγωγέ σε μῆνιν ἀπορρίψαντα κελοίμην
  124. Ἀργείοισιν ἀμυνέμεναι χατέουσί περ ἔμπης·
  125. νῦν δʼ ἅμα τʼ αὐτίκα πολλὰ διδοῖ τὰ δʼ ὄπισθεν ὑπέστη,
  126. ἄνδρας δὲ λίσσεσθαι ἐπιπροέηκεν ἀρίστους
  127. κρινάμενος κατὰ λαὸν Ἀχαιϊκόν, οἵ τε σοὶ αὐτῷ
  128. φίλτατοι Ἀργείων· τῶν μὴ σύ γε μῦθον ἐλέγξῃς
  129. μηδὲ πόδας· πρὶν δʼ οὔ τι νεμεσσητὸν κεχολῶσθαι.
  130. οὕτω καὶ τῶν πρόσθεν ἐπευθόμεθα κλέα ἀνδρῶν
  131. ἡρώων, ὅτε κέν τινʼ ἐπιζάφελος χόλος ἵκοι·
  132. δωρητοί τε πέλοντο παράρρητοί τʼ ἐπέεσσι.
  133. μέμνημαι τόδε ἔργον ἐγὼ πάλαι οὔ τι νέον γε
  134. ὡς ἦν· ἐν δʼ ὑμῖν ἐρέω πάντεσσι φίλοισι.
  135. Κουρῆτές τʼ ἐμάχοντο καὶ Αἰτωλοὶ μενεχάρμαι
  136. ἀμφὶ πόλιν Καλυδῶνα καὶ ἀλλήλους ἐνάριζον,
  137. Αἰτωλοὶ μὲν ἀμυνόμενοι Καλυδῶνος ἐραννῆς,
  138. Κουρῆτες δὲ διαπραθέειν μεμαῶτες Ἄρηϊ.
  139. καὶ γὰρ τοῖσι κακὸν χρυσόθρονος Ἄρτεμις ὦρσε
  140. χωσαμένη ὅ οἱ οὔ τι θαλύσια γουνῷ ἀλωῆς
  141. Οἰνεὺς ῥέξʼ· ἄλλοι δὲ θεοὶ δαίνυνθʼ ἑκατόμβας,
  142. οἴῃ δʼ οὐκ ἔρρεξε Διὸς κούρῃ μεγάλοιο.
  143. ἢ λάθετʼ ἢ οὐκ ἐνόησεν· ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ.
  144. ἣ δὲ χολωσαμένη δῖον γένος ἰοχέαιρα
  145. ὦρσεν ἔπι χλούνην σῦν ἄγριον ἀργιόδοντα,
  146. ὃς κακὰ πόλλʼ ἕρδεσκεν ἔθων Οἰνῆος ἀλωήν·
  147. πολλὰ δʼ ὅ γε προθέλυμνα χαμαὶ βάλε δένδρεα μακρὰ
  148. αὐτῇσιν ῥίζῃσι καὶ αὐτοῖς ἄνθεσι μήλων.
  149. τὸν δʼ υἱὸς Οἰνῆος ἀπέκτεινεν Μελέαγρος
  150. πολλέων ἐκ πολίων θηρήτορας ἄνδρας ἀγείρας