Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- στεῦται γὰρ νηῶν ἀποκόψειν ἄκρα κόρυμβα
- αὐτάς τʼ ἐμπρήσειν μαλεροῦ πυρός, αὐτὰρ Ἀχαιοὺς
- δῃώσειν παρὰ τῇσιν ὀρινομένους ὑπὸ καπνοῦ.
- ταῦτʼ αἰνῶς δείδοικα κατὰ φρένα, μή οἱ ἀπειλὰς
- ἐκτελέσωσι θεοί, ἡμῖν δὲ δὴ αἴσιμον εἴη
- φθίσθαι ἐνὶ Τροίῃ ἑκὰς Ἄργεος ἱπποβότοιο.
- ἀλλʼ ἄνα εἰ μέμονάς γε καὶ ὀψέ περ υἷας Ἀχαιῶν
- τειρομένους ἐρύεσθαι ὑπὸ Τρώων ὀρυμαγδοῦ.
- αὐτῷ τοι μετόπισθʼ ἄχος ἔσσεται, οὐδέ τι μῆχος
- ῥεχθέντος κακοῦ ἔστʼ ἄκος εὑρεῖν· ἀλλὰ πολὺ πρὶν
- φράζευ ὅπως Δαναοῖσιν ἀλεξήσεις κακὸν ἦμαρ.
- ὦ πέπον ἦ μὲν σοί γε πατὴρ ἐπετέλλετο Πηλεὺς
- ἤματι τῷ ὅτε σʼ ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπε·
- τέκνον ἐμὸν κάρτος μὲν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη
- δώσουσʼ αἴ κʼ ἐθέλωσι, σὺ δὲ μεγαλήτορα θυμὸν
- ἴσχειν ἐν στήθεσσι· φιλοφροσύνη γὰρ ἀμείνων·
- ληγέμεναι δʼ ἔριδος κακομηχάνου, ὄφρά σε μᾶλλον
- τίωσʼ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες.
- ὣς ἐπέτελλʼ ὃ γέρων, σὺ δὲ λήθεαι· ἀλλʼ ἔτι καὶ νῦν
- παύεʼ, ἔα δὲ χόλον θυμαλγέα· σοὶ δʼ Ἀγαμέμνων
- ἄξια δῶρα δίδωσι μεταλήξαντι χόλοιο.
- εἰ δὲ σὺ μέν μευ ἄκουσον, ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω
- ὅσσά τοι ἐν κλισίῃσιν ὑπέσχετο δῶρʼ Ἀγαμέμνων·
- ἕπτʼ ἀπύρους τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα,
- αἴθωνας δὲ λέβητας ἐείκοσι, δώδεκα δʼ ἵππους
- πηγοὺς ἀθλοφόρους, οἳ ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
- οὔ κεν ἀλήϊος εἴη ἀνὴρ ᾧ τόσσα γένοιτο
- οὐδέ κεν ἀκτήμων ἐριτίμοιο χρυσοῖο,
- ὅσσʼ Ἀγαμέμνονος ἵπποι ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
- δώσει δʼ ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας
- Λεσβίδας, ἃς ὅτε Λέσβον ἐϋκτιμένην ἕλες αὐτὸς
- ἐξέλεθʼ, αἳ τότε κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν.
- τὰς μέν τοι δώσει, μετὰ δʼ ἔσσεται ἣν τότʼ ἀπηύρα
- κούρη Βρισῆος· ἐπὶ δὲ μέγαν ὅρκον ὀμεῖται
- μή ποτε τῆς εὐνῆς ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι
- ἣ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἤτʼ ἀνδρῶν ἤτε γυναικῶν.
- ταῦτα μὲν αὐτίκα πάντα παρέσσεται· εἰ δέ κεν αὖτε
- ἄστυ μέγα Πριάμοιο θεοὶ δώωσʼ ἀλαπάξαι,
- νῆα ἅλις χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηήσασθαι
- εἰσελθών, ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδʼ Ἀχαιοί,
- Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐείκοσιν αὐτὸς ἑλέσθαι,
- αἵ κε μετʼ Ἀργείην Ἑλένην κάλλισται ἔωσιν.
- εἰ δέ κεν Ἄργος ἱκοίμεθʼ Ἀχαιϊκὸν οὖθαρ ἀρούρης
- γαμβρός κέν οἱ ἔοις· τίσει δέ σε ἶσον Ὀρέστῃ,
- ὅς οἱ τηλύγετος τρέφεται θαλίῃ ἔνι πολλῇ.
- τρεῖς δέ οἵ εἰσι θύγατρες ἐνὶ μεγάρῳ εὐπήκτῳ
- Χρυσόθεμις καὶ Λαοδίκη καὶ Ἰφιάνασσα,
- τάων ἥν κʼ ἐθέλῃσθα φίλην ἀνάεδνον ἄγεσθαι
- πρὸς οἶκον Πηλῆος· ὃ δʼ αὖτʼ ἐπὶ μείλια δώσει
- πολλὰ μάλʼ, ὅσσʼ οὔ πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε θυγατρί·
- ἑπτὰ δέ τοι δώσει εὖ ναιόμενα πτολίεθρα
- Καρδαμύλην Ἐνόπην τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν
- Φηράς τε ζαθέας ἠδʼ Ἄνθειαν βαθύλειμον
- καλήν τʼ Αἴπειαν καὶ Πήδασον ἀμπελόεσσαν.
- πᾶσαι δʼ ἐγγὺς ἁλός, νέαται Πύλου ἠμαθόεντος·
- ἐν δʼ ἄνδρες ναίουσι πολύρρηνες πολυβοῦται,
- οἵ κέ σε δωτίνῃσι θεὸν ὣς τιμήσουσι
- καί τοι ὑπὸ σκήπτρῳ λιπαρὰς τελέουσι θέμιστας.
- ταῦτά κέ τοι τελέσειε μεταλήξαντι χόλοιο.
- εἰ δέ τοι Ἀτρεΐδης μὲν ἀπήχθετο κηρόθι μᾶλλον
- αὐτὸς καὶ τοῦ δῶρα, σὺ δʼ ἄλλους περ Παναχαιοὺς
- τειρομένους ἐλέαιρε κατὰ στρατόν, οἵ σε θεὸν ὣς
- τίσουσʼ· ἦ γάρ κέ σφι μάλα μέγα κῦδος ἄροιο·
- νῦν γάρ χʼ Ἕκτορʼ ἕλοις, ἐπεὶ ἂν μάλα τοι σχεδὸν ἔλθοι
- λύσσαν ἔχων ὀλοήν, ἐπεὶ οὔ τινά φησιν ὁμοῖον
- οἷ ἔμεναι Δαναῶν οὓς ἐνθάδε νῆες ἔνεικαν.
- τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
- διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
- χρὴ μὲν δὴ τὸν μῦθον ἀπηλεγέως ἀποειπεῖν,
- ᾗ περ δὴ φρονέω τε καὶ ὡς τετελεσμένον ἔσται,
- ὡς μή μοι τρύζητε παρήμενοι ἄλλοθεν ἄλλος.
- ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν
- ὅς χʼ ἕτερον μὲν κεύθῃ ἐνὶ φρεσίν, ἄλλο δὲ εἴπῃ.
- αὐτὰρ ἐγὼν ἐρέω ὥς μοι δοκεῖ εἶναι ἄριστα·
- οὔτʼ ἔμεγʼ Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα πεισέμεν οἴω
- οὔτʼ ἄλλους Δαναούς, ἐπεὶ οὐκ ἄρα τις χάρις ἦεν
- μάρνασθαι δηΐοισιν ἐπʼ ἀνδράσι νωλεμὲς αἰεί.
- ἴση μοῖρα μένοντι καὶ εἰ μάλα τις πολεμίζοι·
- ἐν δὲ ἰῇ τιμῇ ἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλός·
- κάτθανʼ ὁμῶς ὅ τʼ ἀεργὸς ἀνὴρ ὅ τε πολλὰ ἐοργώς.
- οὐδέ τί μοι περίκειται, ἐπεὶ πάθον ἄλγεα θυμῷ
- αἰεὶ ἐμὴν ψυχὴν παραβαλλόμενος πολεμίζειν.
- ὡς δʼ ὄρνις ἀπτῆσι νεοσσοῖσι προφέρῃσι
- μάστακʼ ἐπεί κε λάβῃσι, κακῶς δʼ ἄρα οἱ πέλει αὐτῇ,
- ὣς καὶ ἐγὼ πολλὰς μὲν ἀΰπνους νύκτας ἴαυον,
- ἤματα δʼ αἱματόεντα διέπρησσον πολεμίζων
- ἀνδράσι μαρνάμενος ὀάρων ἕνεκα σφετεράων.
- δώδεκα δὴ σὺν νηυσὶ πόλεις ἀλάπαξʼ ἀνθρώπων,
- πεζὸς δʼ ἕνδεκά φημι κατὰ Τροίην ἐρίβωλον·
- τάων ἐκ πασέων κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ
- ἐξελόμην, καὶ πάντα φέρων Ἀγαμέμνονι δόσκον
- Ἀτρεΐδῃ· ὃ δʼ ὄπισθε μένων παρὰ νηυσὶ θοῇσι
- δεξάμενος διὰ παῦρα δασάσκετο, πολλὰ δʼ ἔχεσκεν.
- ἄλλα δʼ ἀριστήεσσι δίδου γέρα καὶ βασιλεῦσι·
- τοῖσι μὲν ἔμπεδα κεῖται, ἐμεῦ δʼ ἀπὸ μούνου Ἀχαιῶν
- εἵλετʼ, ἔχει δʼ ἄλοχον θυμαρέα· τῇ παριαύων
- τερπέσθω. τί δὲ δεῖ πολεμιζέμεναι Τρώεσσιν
- Ἀργείους; τί δὲ λαὸν ἀνήγαγεν ἐνθάδʼ ἀγείρας
- Ἀτρεΐδης; ἦ οὐχ Ἑλένης ἕνεκʼ ἠϋκόμοιο;
- ἦ μοῦνοι φιλέουσʼ ἀλόχους μερόπων ἀνθρώπων
- Ἀτρεΐδαι; ἐπεὶ ὅς τις ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ ἐχέφρων
- τὴν αὐτοῦ φιλέει καὶ κήδεται, ὡς καὶ ἐγὼ τὴν
- ἐκ θυμοῦ φίλεον δουρικτητήν περ ἐοῦσαν.
- νῦν δʼ ἐπεὶ ἐκ χειρῶν γέρας εἵλετο καί μʼ ἀπάτησε
- μή μευ πειράτω εὖ εἰδότος· οὐδέ με πείσει.
- ἀλλʼ Ὀδυσεῦ σὺν σοί τε καὶ ἄλλοισιν βασιλεῦσι
- φραζέσθω νήεσσιν ἀλεξέμεναι δήϊον πῦρ.
- ἦ μὲν δὴ μάλα πολλὰ πονήσατο νόσφιν ἐμεῖο,
- καὶ δὴ τεῖχος ἔδειμε, καὶ ἤλασε τάφρον ἐπʼ αὐτῷ
- εὐρεῖαν μεγάλην, ἐν δὲ σκόλοπας κατέπηξεν·
- ἀλλʼ οὐδʼ ὧς δύναται σθένος Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο
- ἴσχειν· ὄφρα δʼ ἐγὼ μετʼ Ἀχαιοῖσιν πολέμιζον
- οὐκ ἐθέλεσκε μάχην ἀπὸ τείχεος ὀρνύμεν Ἕκτωρ,
- ἀλλʼ ὅσον ἐς Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν·
- ἔνθά ποτʼ οἶον ἔμιμνε, μόγις δέ μευ ἔκφυγεν ὁρμήν.
- νῦν δʼ ἐπεὶ οὐκ ἐθέλω πολεμιζέμεν Ἕκτορι δίῳ
- αὔριον ἱρὰ Διὶ ῥέξας καὶ πᾶσι θεοῖσι
- νηήσας εὖ νῆας, ἐπὴν ἅλα δὲ προερύσσω,
- ὄψεαι, αἴ κʼ ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ,
- ἦρι μάλʼ Ἑλλήσποντον ἐπʼ ἰχθυόεντα πλεούσας
- νῆας ἐμάς, ἐν δʼ ἄνδρας ἐρεσσέμεναι μεμαῶτας·
- εἰ δέ κεν εὐπλοίην δώῃ κλυτὸς ἐννοσίγαιος
- ἤματί κε τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἱκοίμην.
- ἔστι δέ μοι μάλα πολλά, τὰ κάλλιπον ἐνθάδε ἔρρων·
- ἄλλον δʼ ἐνθένδε χρυσὸν καὶ χαλκὸν ἐρυθρὸν
- ἠδὲ γυναῖκας ἐϋζώνους πολιόν τε σίδηρον
- ἄξομαι, ἅσσʼ ἔλαχόν γε· γέρας δέ μοι, ὅς περ ἔδωκεν,
- αὖτις ἐφυβρίζων ἕλετο κρείων Ἀγαμέμνων
- Ἀτρεΐδης· τῷ πάντʼ ἀγορευέμεν ὡς ἐπιτέλλω
- ἀμφαδόν, ὄφρα καὶ ἄλλοι ἐπισκύζωνται Ἀχαιοὶ
- εἴ τινά που Δαναῶν ἔτι ἔλπεται ἐξαπατήσειν
- αἰὲν ἀναιδείην ἐπιειμένος· οὐδʼ ἂν ἔμοιγε
- τετλαίη κύνεός περ ἐὼν εἰς ὦπα ἰδέσθαι·
- οὐδέ τί οἱ βουλὰς συμφράσσομαι, οὐδὲ μὲν ἔργον·
- ἐκ γὰρ δή μʼ ἀπάτησε καὶ ἤλιτεν· οὐδʼ ἂν ἔτʼ αὖτις
- ἐξαπάφοιτʼ ἐπέεσσιν· ἅλις δέ οἱ· ἀλλὰ ἕκηλος
- ἐρρέτω· ἐκ γάρ εὑ φρένας εἵλετο μητίετα Ζεύς.
- ἐχθρὰ δέ μοι τοῦ δῶρα, τίω δέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ.
- οὐδʼ εἴ μοι δεκάκις τε καὶ εἰκοσάκις τόσα δοίη
- ὅσσά τέ οἱ νῦν ἔστι, καὶ εἴ ποθεν ἄλλα γένοιτο,
- οὐδʼ ὅσʼ ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσεται, οὐδʼ ὅσα Θήβας
- Αἰγυπτίας, ὅθι πλεῖστα δόμοις ἐν κτήματα κεῖται,
- αἵ θʼ ἑκατόμπυλοί εἰσι, διηκόσιοι δʼ ἀνʼ ἑκάστας
- ἀνέρες ἐξοιχνεῦσι σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν·
- οὐδʼ εἴ μοι τόσα δοίη ὅσα ψάμαθός τε κόνις τε,
- οὐδέ κεν ὧς ἔτι θυμὸν ἐμὸν πείσειʼ Ἀγαμέμνων
- πρίν γʼ ἀπὸ πᾶσαν ἐμοὶ δόμεναι θυμαλγέα λώβην.
- κούρην δʼ οὐ γαμέω Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο,
- οὐδʼ εἰ χρυσείῃ Ἀφροδίτῃ κάλλος ἐρίζοι,
- ἔργα δʼ Ἀθηναίῃ γλαυκώπιδι ἰσοφαρίζοι·