Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. αὐτὰρ Πηλεΐδης κατὰ μὲν δολιχόσκιον ἔγχος,
  2. κὰδ δὲ λέβητʼ ἄπυρον βοὸς ἄξιον ἀνθεμόεντα
  3. θῆκʼ ἐς ἀγῶνα φέρων· καί ῥʼ ἥμονες ἄνδρες ἀνέσταν·
  4. ἂν μὲν ἄρʼ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων,
  5. ἂν δʼ ἄρα Μηριόνης, θεράπων ἐῢς Ἰδομενῆος.
  6. τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς·
  7. Ἀτρεΐδη· ἴδμεν γὰρ ὅσον προβέβηκας ἁπάντων
  8. ἠδʼ ὅσσον δυνάμει τε καὶ ἥμασιν ἔπλευ ἄριστος·
  9. ἀλλὰ σὺ μὲν τόδʼ ἄεθλον ἔχων κοίλας ἐπὶ νῆας
  10. ἔρχευ, ἀτὰρ δόρυ Μηριόνῃ ἥρωϊ πόρωμεν,
  11. εἰ σύ γε σῷ θυμῷ ἐθέλοις· κέλομαι γὰρ ἔγωγε.
  12. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  13. δῶκε δὲ Μηριόνῃ δόρυ χάλκεον· αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  14. Ταλθυβίῳ κήρυκι δίδου περικαλλὲς ἄεθλον.
  1. λῦτο δʼ ἀγών, λαοὶ δὲ θοὰς ἐπὶ νῆας ἕκαστοι
  2. ἐσκίδναντʼ ἰέναι. τοὶ μὲν δόρποιο μέδοντο
  3. ὕπνου τε γλυκεροῦ ταρπήμεναι· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς
  4. κλαῖε φίλου ἑτάρου μεμνημένος, οὐδέ μιν ὕπνος
  5. ᾕρει πανδαμάτωρ, ἀλλʼ ἐστρέφετʼ ἔνθα καὶ ἔνθα
  6. Πατρόκλου ποθέων ἀνδροτῆτά τε καὶ μένος ἠΰ,
  7. ἠδʼ ὁπόσα τολύπευσε σὺν αὐτῷ καὶ πάθεν ἄλγεα
  8. ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων·
  9. τῶν μιμνησκόμενος θαλερὸν κατὰ δάκρυον εἶβεν,
  10. ἄλλοτʼ ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος, ἄλλοτε δʼ αὖτε
  11. ὕπτιος, ἄλλοτε δὲ πρηνής· τοτὲ δʼ ὀρθὸς ἀναστὰς
  12. δινεύεσκʼ ἀλύων παρὰ θῖνʼ ἁλός· οὐδέ μιν ἠὼς
  13. φαινομένη λήθεσκεν ὑπεὶρ ἅλα τʼ ἠϊόνας τε.
  14. ἀλλʼ ὅ γʼ ἐπεὶ ζεύξειεν ὑφʼ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους,
  15. Ἕκτορα δʼ ἕλκεσθαι δησάσκετο δίφρου ὄπισθεν,
  16. τρὶς δʼ ἐρύσας περὶ σῆμα Μενοιτιάδαο θανόντος
  17. αὖτις ἐνὶ κλισίῃ παυέσκετο, τὸν δέ τʼ ἔασκεν
  18. ἐν κόνι ἐκτανύσας προπρηνέα· τοῖο δʼ Ἀπόλλων
  19. πᾶσαν ἀεικείην ἄπεχε χροῒ φῶτʼ ἐλεαίρων
  20. καὶ τεθνηότα περ· περὶ δʼ αἰγίδι πάντα κάλυπτε
  21. χρυσείῃ, ἵνα μή μιν ἀποδρύφοι ἑλκυστάζων.
  22. ὣς ὃ μὲν Ἕκτορα δῖον ἀείκιζεν μενεαίνων·
  23. τὸν δʼ ἐλεαίρεσκον μάκαρες θεοὶ εἰσορόωντες,
  24. κλέψαι δʼ ὀτρύνεσκον ἐΰσκοπον ἀργεϊφόντην.
  25. ἔνθʼ ἄλλοις μὲν πᾶσιν ἑήνδανεν, οὐδέ ποθʼ Ἥρῃ
  26. οὐδὲ Ποσειδάωνʼ οὐδὲ γλαυκώπιδι κούρῃ,
  27. ἀλλʼ ἔχον ὥς σφιν πρῶτον ἀπήχθετο Ἴλιος ἱρὴ
  28. καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς Ἀλεξάνδρου ἕνεκʼ ἄτης,
  29. ὃς νείκεσσε θεὰς ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο,
  30. τὴν δʼ ᾔνησʼ ἥ οἱ πόρε μαχλοσύνην ἀλεγεινήν.
  31. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐκ τοῖο δυωδεκάτη γένετʼ ἠώς,
  32. καὶ τότʼ ἄρʼ ἀθανάτοισι μετηύδα Φοῖβος Ἀπόλλων·
  33. σχέτλιοί ἐστε θεοί, δηλήμονες· οὔ νύ ποθʼ ὑμῖν
  34. Ἕκτωρ μηρίʼ ἔκηε βοῶν αἰγῶν τε τελείων;
  35. τὸν νῦν οὐκ ἔτλητε νέκυν περ ἐόντα σαῶσαι
  36. ᾗ τʼ ἀλόχῳ ἰδέειν καὶ μητέρι καὶ τέκεϊ ᾧ
  37. καὶ πατέρι Πριάμῳ λαοῖσί τε, τοί κέ μιν ὦκα
  38. ἐν πυρὶ κήαιεν καὶ ἐπὶ κτέρεα κτερίσαιεν.
  39. ἀλλʼ ὀλοῷ Ἀχιλῆϊ θεοὶ βούλεσθʼ ἐπαρήγειν,
  40. ᾧ οὔτʼ ἂρ φρένες εἰσὶν ἐναίσιμοι οὔτε νόημα
  41. γναμπτὸν ἐνὶ στήθεσσι, λέων δʼ ὣς ἄγρια οἶδεν,
  42. ὅς τʼ ἐπεὶ ἂρ μεγάλῃ τε βίῃ καὶ ἀγήνορι θυμῷ
  43. εἴξας εἶσʼ ἐπὶ μῆλα βροτῶν ἵνα δαῖτα λάβῃσιν·
  44. ὣς Ἀχιλεὺς ἔλεον μὲν ἀπώλεσεν, οὐδέ οἱ αἰδὼς
  45. γίγνεται, ἥ τʼ ἄνδρας μέγα σίνεται ἠδʼ ὀνίνησι.
  46. μέλλει μέν πού τις καὶ φίλτερον ἄλλον ὀλέσσαι
  47. ἠὲ κασίγνητον ὁμογάστριον ἠὲ καὶ υἱόν·
  48. ἀλλʼ ἤτοι κλαύσας καὶ ὀδυράμενος μεθέηκε·
  49. τλητὸν γὰρ Μοῖραι θυμὸν θέσαν ἀνθρώποισιν.
  50. αὐτὰρ ὅ γʼ Ἕκτορα δῖον, ἐπεὶ φίλον ἦτορ ἀπηύρα,
  51. ἵππων ἐξάπτων περὶ σῆμʼ ἑτάροιο φίλοιο
  52. ἕλκει· οὐ μήν οἱ τό γε κάλλιον οὐδέ τʼ ἄμεινον.
  53. μὴ ἀγαθῷ περ ἐόντι νεμεσσηθέωμέν οἱ ἡμεῖς·
  54. κωφὴν γὰρ δὴ γαῖαν ἀεικίζει μενεαίνων.
  55. τὸν δὲ χολωσαμένη προσέφη λευκώλενος Ἥρη·
  56. εἴη κεν καὶ τοῦτο τεὸν ἔπος ἀργυρότοξε
  57. εἰ δὴ ὁμὴν Ἀχιλῆϊ καὶ Ἕκτορι θήσετε τιμήν.
  58. Ἕκτωρ μὲν θνητός τε γυναῖκά τε θήσατο μαζόν·
  59. αὐτὰρ Ἀχιλλεύς ἐστι θεᾶς γόνος, ἣν ἐγὼ αὐτὴ
  60. θρέψά τε καὶ ἀτίτηλα καὶ ἀνδρὶ πόρον παράκοιτιν
  61. Πηλέϊ, ὃς περὶ κῆρι φίλος γένετʼ ἀθανάτοισι.
  62. πάντες δʼ ἀντιάασθε θεοὶ γάμου· ἐν δὲ σὺ τοῖσι
  63. δαίνυʼ ἔχων φόρμιγγα κακῶν ἕταρʼ, αἰὲν ἄπιστε.
  64. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  65. Ἥρη μὴ δὴ πάμπαν ἀποσκύδμαινε θεοῖσιν·
  66. οὐ μὲν γὰρ τιμή γε μίʼ ἔσσεται· ἀλλὰ καὶ Ἕκτωρ
  67. φίλτατος ἔσκε θεοῖσι βροτῶν οἳ ἐν Ἰλίῳ εἰσίν·
  68. ὣς γὰρ ἔμοιγʼ, ἐπεὶ οὔ τι φίλων ἡμάρτανε δώρων.
  69. οὐ γάρ μοί ποτε βωμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης
  70. λοιβῆς τε κνίσης τε· τὸ γὰρ λάχομεν γέρας ἡμεῖς.
  71. ἀλλʼ ἤτοι κλέψαι μὲν ἐάσομεν, οὐδέ πῃ ἔστι,
  72. λάθρῃ Ἀχιλλῆος θρασὺν Ἕκτορα· ἦ γάρ οἱ αἰεὶ
  73. μήτηρ παρμέμβλωκεν ὁμῶς νύκτάς τε καὶ ἦμαρ.
  74. ἀλλʼ εἴ τις καλέσειε θεῶν Θέτιν ἆσσον ἐμεῖο,
  75. ὄφρά τί οἱ εἴπω πυκινὸν ἔπος, ὥς κεν Ἀχιλλεὺς
  76. δώρων ἐκ Πριάμοιο λάχῃ ἀπό θʼ Ἕκτορα λύσῃ.
  77. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δὲ Ἶρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα,
  78. μεσσηγὺς δὲ Σάμου τε καὶ Ἴμβρου παιπαλοέσσης
  79. ἔνθορε μείλανι πόντῳ· ἐπεστονάχησε δὲ λίμνη.
  80. ἣ δὲ μολυβδαίνῃ ἰκέλη ἐς βυσσὸν ὄρουσεν,
  81. ἥ τε κατʼ ἀγραύλοιο βοὸς κέρας ἐμβεβαυῖα
  82. ἔρχεται ὠμηστῇσιν ἐπʼ ἰχθύσι κῆρα φέρουσα.
  83. εὗρε δʼ ἐνὶ σπῆϊ γλαφυρῷ Θέτιν, ἀμφὶ δʼ ἄρʼ ἄλλαι
  84. εἵαθʼ ὁμηγερέες ἅλιαι θεαί· ἣ δʼ ἐνὶ μέσσῃς
  85. κλαῖε μόρον οὗ παιδὸς ἀμύμονος, ὅς οἱ ἔμελλε
  86. φθίσεσθʼ ἐν Τροίῃ ἐριβώλακι τηλόθι πάτρης.
  87. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·
  88. ὄρσο Θέτι· καλέει Ζεὺς ἄφθιτα μήδεα εἰδώς.
  89. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα·
  90. τίπτέ με κεῖνος ἄνωγε μέγας θεός; αἰδέομαι δὲ
  91. μίσγεσθʼ ἀθανάτοισιν, ἔχω δʼ ἄχεʼ ἄκριτα θυμῷ.
  92. εἶμι μέν, οὐδʼ ἅλιον ἔπος ἔσσεται ὅττί κεν εἴπῃ.
  93. ὣς ἄρα φωνήσασα κάλυμμʼ ἕλε δῖα θεάων
  94. κυάνεον, τοῦ δʼ οὔ τι μελάντερον ἔπλετο ἔσθος.
  95. βῆ δʼ ἰέναι, πρόσθεν δὲ ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις
  96. ἡγεῖτʼ· ἀμφὶ δʼ ἄρα σφι λιάζετο κῦμα θαλάσσης.
  97. ἀκτὴν δʼ ἐξαναβᾶσαι ἐς οὐρανὸν ἀϊχθήτην,
  98. εὗρον δʼ εὐρύοπα Κρονίδην, περὶ δʼ ἄλλοι ἅπαντες
  99. εἵαθʼ ὁμηγερέες μάκαρες θεοὶ αἰὲν ἐόντες.
  100. ἣ δʼ ἄρα πὰρ Διὶ πατρὶ καθέζετο, εἶξε δʼ Ἀθήνη.
  101. Ἥρη δὲ χρύσεον καλὸν δέπας ἐν χερὶ θῆκε
  102. καί ῥʼ εὔφρηνʼ ἐπέεσσι· Θέτις δʼ ὤρεξε πιοῦσα.
  103. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε·
  104. ἤλυθες Οὔλυμπον δὲ θεὰ Θέτι κηδομένη περ,
  105. πένθος ἄλαστον ἔχουσα μετὰ φρεσίν· οἶδα καὶ αὐτός·
  106. ἀλλὰ καὶ ὧς ἐρέω τοῦ σʼ εἵνεκα δεῦρο κάλεσσα.
  107. ἐννῆμαρ δὴ νεῖκος ἐν ἀθανάτοισιν ὄρωρεν
  108. Ἕκτορος ἀμφὶ νέκυι καὶ Ἀχιλλῆϊ πτολιπόρθῳ·
  109. κλέψαι δʼ ὀτρύνουσιν ἐΰσκοπον ἀργεϊφόντην·
  110. αὐτὰρ ἐγὼ τόδε κῦδος Ἀχιλλῆϊ προτιάπτω
  111. αἰδῶ καὶ φιλότητα τεὴν μετόπισθε φυλάσσων.
  112. αἶψα μάλʼ ἐς στρατὸν ἐλθὲ καὶ υἱέϊ σῷ ἐπίτειλον·
  113. σκύζεσθαί οἱ εἰπὲ θεούς, ἐμὲ δʼ ἔξοχα πάντων
  114. ἀθανάτων κεχολῶσθαι, ὅτι φρεσὶ μαινομένῃσιν
  115. Ἕκτορʼ ἔχει παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν οὐδʼ ἀπέλυσεν,
  116. αἴ κέν πως ἐμέ τε δείσῃ ἀπό θʼ Ἕκτορα λύσῃ.
  117. αὐτὰρ ἐγὼ Πριάμῳ μεγαλήτορι Ἶριν ἐφήσω
  118. λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
  119. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν, τά κε θυμὸν ἰήνῃ.
  120. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα,
  121. βῆ δὲ κατʼ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα,
  122. ἷξεν δʼ ἐς κλισίην οὗ υἱέος· ἔνθʼ ἄρα τόν γε
  123. εὗρʼ ἁδινὰ στενάχοντα· φίλοι δʼ ἀμφʼ αὐτὸν ἑταῖροι
  124. ἐσσυμένως ἐπένοντο καὶ ἐντύνοντο ἄριστον·
  125. τοῖσι δʼ ὄϊς λάσιος μέγας ἐν κλισίῃ ἱέρευτο.
  126. ἣ δὲ μάλʼ ἄγχʼ αὐτοῖο καθέζετο πότνια μήτηρ,
  127. χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  128. τέκνον ἐμὸν τέο μέχρις ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων
  129. σὴν ἔδεαι κραδίην μεμνημένος οὔτέ τι σίτου
  130. οὔτʼ εὐνῆς; ἀγαθὸν δὲ γυναικί περ ἐν φιλότητι
  131. μίσγεσθʼ· οὐ γάρ μοι δηρὸν βέῃ, ἀλλά τοι ἤδη
  132. ἄγχι παρέστηκεν θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή.
  133. ἀλλʼ ἐμέθεν ξύνες ὦκα, Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι·
  134. σκύζεσθαι σοί φησι θεούς, ἑὲ δʼ ἔξοχα πάντων
  135. ἀθανάτων κεχολῶσθαι, ὅτι φρεσὶ μαινομένῃσιν
  136. Ἕκτορʼ ἔχεις παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν οὐδʼ ἀπέλυσας.
  137. ἀλλʼ ἄγε δὴ λῦσον, νεκροῖο δὲ δέξαι ἄποινα.
  138. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  139. τῇδʼ εἴη· ὃς ἄποινα φέροι καὶ νεκρὸν ἄγοιτο,
  140. εἰ δὴ πρόφρονι θυμῷ Ὀλύμπιος αὐτὸς ἀνώγει.
  141. ὣς οἵ γʼ ἐν νηῶν ἀγύρει μήτηρ τε καὶ υἱὸς
  142. πολλὰ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευον.
  143. Ἶριν δʼ ὄτρυνε Κρονίδης εἰς Ἴλιον ἱρήν·
  144. βάσκʼ ἴθι Ἶρι ταχεῖα λιποῦσʼ ἕδος Οὐλύμποιο
  145. ἄγγειλον Πριάμῳ μεγαλήτορι Ἴλιον εἴσω
  146. λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
  147. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ
  148. οἶον, μὴ δέ τις ἄλλος ἅμα Τρώων ἴτω ἀνήρ.
  149. κῆρύξ τίς οἱ ἕποιτο γεραίτερος, ὅς κʼ ἰθύνοι
  150. ἡμιόνους καὶ ἄμαξαν ἐΰτροχον, ἠδὲ καὶ αὖτις
  151. νεκρὸν ἄγοι προτὶ ἄστυ, τὸν ἔκτανε δῖος Ἀχιλλεύς.
  152. μὴ δέ τί οἱ θάνατος μελέτω φρεσὶ μὴ δέ τι τάρβος·
  153. τοῖον γάρ οἱ πομπὸν ὀπάσσομεν ἀργεϊφόντην,
  154. ὃς ἄξει εἷός κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ.
  155. αὐτὰρ ἐπὴν ἀγάγῃσιν ἔσω κλισίην Ἀχιλῆος,
  156. οὔτʼ αὐτὸς κτενέει ἀπό τʼ ἄλλους πάντας ἐρύξει·
  157. οὔτε γάρ ἐστʼ ἄφρων οὔτʼ ἄσκοπος οὔτʼ ἀλιτήμων,
  158. ἀλλὰ μάλʼ ἐνδυκέως ἱκέτεω πεφιδήσεται ἀνδρός.
  159. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δὲ Ἶρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα.
  160. ἷξεν δʼ ἐς Πριάμοιο, κίχεν δʼ ἐνοπήν τε γόον τε.
  161. παῖδες μὲν πατέρʼ ἀμφὶ καθήμενοι ἔνδοθεν αὐλῆς
  162. δάκρυσιν εἵματʼ ἔφυρον, ὃ δʼ ἐν μέσσοισι γεραιὸς
  163. ἐντυπὰς ἐν χλαίνῃ κεκαλυμμένος· ἀμφὶ δὲ πολλὴ
  164. κόπρος ἔην κεφαλῇ τε καὶ αὐχένι τοῖο γέροντος
  165. τήν ῥα κυλινδόμενος καταμήσατο χερσὶν ἑῇσι.
  166. θυγατέρες δʼ ἀνὰ δώματʼ ἰδὲ νυοὶ ὠδύροντο
  167. τῶν μιμνησκόμεναι οἳ δὴ πολέες τε καὶ ἐσθλοὶ
  168. χερσὶν ὑπʼ Ἀργείων κέατο ψυχὰς ὀλέσαντες.
  169. στῆ δὲ παρὰ Πρίαμον Διὸς ἄγγελος, ἠδὲ προσηύδα
  170. τυτθὸν φθεγξαμένη· τὸν δὲ τρόμος ἔλλαβε γυῖα·
  171. θάρσει Δαρδανίδη Πρίαμε φρεσί, μὴ δέ τι τάρβει·
  172. οὐ μὲν γάρ τοι ἐγὼ κακὸν ὀσσομένη τόδʼ ἱκάνω
  173. ἀλλʼ ἀγαθὰ φρονέουσα· Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι,
  174. ὅς σευ ἄνευθεν ἐὼν μέγα κήδεται ἠδʼ ἐλεαίρει.
  175. λύσασθαί σʼ ἐκέλευσεν Ὀλύμπιος Ἕκτορα δῖον,
  176. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ
  177. οἶον, μὴ δέ τις ἄλλος ἅμα Τρώων ἴτω ἀνήρ.
  178. κῆρύξ τίς τοι ἕποιτο γεραίτερος, ὅς κʼ ἰθύνοι
  179. ἡμιόνους καὶ ἄμαξαν ἐΰτροχον, ἠδὲ καὶ αὖτις
  180. νεκρὸν ἄγοι προτὶ ἄστυ, τὸν ἔκτανε δῖος Ἀχιλλεύς.
  181. μὴ δέ τί τοι θάνατος μελέτω φρεσὶ μηδέ τι τάρβος·
  182. τοῖος γάρ τοι πομπὸς ἅμʼ ἕψεται ἀργεϊφόντης,
  183. ὅς σʼ ἄξει εἷός κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ.
  184. αὐτὰρ ἐπὴν ἀγάγῃσιν ἔσω κλισίην Ἀχιλῆος,
  185. οὔτʼ αὐτὸς κτενέει ἀπό τʼ ἄλλους πάντας ἐρύξει·
  186. οὔτε γάρ ἔστʼ ἄφρων οὔτʼ ἄσκοπος οὔτʼ ἀλιτήμων,
  187. ἀλλὰ μάλʼ ἐνδυκέως ἱκέτεω πεφιδήσεται ἀνδρός.
  188. ἣ μὲν ἄρʼ ὣς εἰποῦσʼ ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις,
  189. αὐτὰρ ὅ γʼ υἷας ἄμαξαν ἐΰτροχον ἡμιονείην
  190. ὁπλίσαι ἠνώγει, πείρινθα δὲ δῆσαι ἐπʼ αὐτῆς.
  191. αὐτὸς δʼ ἐς θάλαμον κατεβήσετο κηώεντα
  192. κέδρινον ὑψόροφον, ὃς γλήνεα πολλὰ κεχάνδει·
  193. ἐς δʼ ἄλοχον Ἑκάβην ἐκαλέσσατο φώνησέν τε·
  194. δαιμονίη Διόθεν μοι Ὀλύμπιος ἄγγελος ἦλθε
  195. λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
  196. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ.
  197. ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ τί τοι φρεσὶν εἴδεται εἶναι;
  198. αἰνῶς γάρ μʼ αὐτόν γε μένος καὶ θυμὸς ἄνωγε
  199. κεῖσʼ ἰέναι ἐπὶ νῆας ἔσω στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν.
  200. ὣς φάτο, κώκυσεν δὲ γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ·
  201. ὤ μοι πῇ δή τοι φρένες οἴχονθʼ, ᾗς τὸ πάρος περ
  202. ἔκλεʼ ἐπʼ ἀνθρώπους ξείνους ἠδʼ οἷσιν ἀνάσσεις;
  203. πῶς ἐθέλεις ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ἐλθέμεν οἶος
  204. ἀνδρὸς ἐς ὀφθαλμοὺς ὅς τοι πολέας τε καὶ ἐσθλοὺς
  205. υἱέας ἐξενάριξε· σιδήρειόν νύ τοι ἦτορ.
  206. εἰ γάρ σʼ αἱρήσει καὶ ἐσόψεται ὀφθαλμοῖσιν
  207. ὠμηστὴς καὶ ἄπιστος ἀνὴρ ὅ γε οὔ σʼ ἐλεήσει,
  208. οὐδέ τί σʼ αἰδέσεται. νῦν δὲ κλαίωμεν ἄνευθεν
  209. ἥμενοι ἐν μεγάρῳ· τῷ δʼ ὥς ποθι Μοῖρα κραταιὴ
  210. γιγνομένῳ ἐπένησε λίνῳ, ὅτε μιν τέκον αὐτή,
  211. ἀργίποδας κύνας ἆσαι ἑῶν ἀπάνευθε τοκήων
  212. ἀνδρὶ πάρα κρατερῷ, τοῦ ἐγὼ μέσον ἧπαρ ἔχοιμι
  213. ἐσθέμεναι προσφῦσα· τότʼ ἄντιτα ἔργα γένοιτο
  214. παιδὸς ἐμοῦ, ἐπεὶ οὔ ἑ κακιζόμενόν γε κατέκτα,
  215. ἀλλὰ πρὸ Τρώων καὶ Τρωϊάδων βαθυκόλπων
  216. ἑσταότʼ οὔτε φόβου μεμνημένον οὔτʼ ἀλεωρῆς.
  217. τὴν δʼ αὖτε προσέειπε γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  218. μή μʼ ἐθέλοντʼ ἰέναι κατερύκανε, μὴ δέ μοι αὐτὴ
  219. ὄρνις ἐνὶ μεγάροισι κακὸς πέλευ· οὐδέ με πείσεις.
  220. εἰ μὲν γάρ τίς μʼ ἄλλος ἐπιχθονίων ἐκέλευεν,
  221. ἢ οἳ μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες,
  222. ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον·
  223. νῦν δʼ, αὐτὸς γὰρ ἄκουσα θεοῦ καὶ ἐσέδρακον ἄντην,
  224. εἶμι καὶ οὐχ ἅλιον ἔπος ἔσσεται. εἰ δέ μοι αἶσα
  225. τεθνάμεναι παρὰ νηυσὶν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  226. βούλομαι· αὐτίκα γάρ με κατακτείνειεν Ἀχιλλεὺς
  227. ἀγκὰς ἑλόντʼ ἐμὸν υἱόν, ἐπὴν γόου ἐξ ἔρον εἵην.
  228. ἦ καὶ φωριαμῶν ἐπιθήματα κάλʼ ἀνέῳγεν·
  229. ἔνθεν δώδεκα μὲν περικαλλέας ἔξελε πέπλους,
  230. δώδεκα δʼ ἁπλοΐδας χλαίνας, τόσσους δὲ τάπητας,
  231. τόσσα δὲ φάρεα λευκά, τόσους δʼ ἐπὶ τοῖσι χιτῶνας.
  232. χρυσοῦ δὲ στήσας ἔφερεν δέκα πάντα τάλαντα,
  233. ἐκ δὲ δύʼ αἴθωνας τρίποδας, πίσυρας δὲ λέβητας,
  234. ἐκ δὲ δέπας περικαλλές, ὅ οἱ Θρῇκες πόρον ἄνδρες
  235. ἐξεσίην ἐλθόντι μέγα κτέρας· οὐδέ νυ τοῦ περ
  236. φείσατʼ ἐνὶ μεγάροις ὃ γέρων, περὶ δʼ ἤθελε θυμῷ
  237. λύσασθαι φίλον υἱόν. ὃ δὲ Τρῶας μὲν ἅπαντας
  238. αἰθούσης ἀπέεργεν ἔπεσσʼ αἰσχροῖσιν ἐνίσσων·
  239. ἔρρετε λωβητῆρες ἐλεγχέες· οὔ νυ καὶ ὑμῖν
  240. οἴκοι ἔνεστι γόος, ὅτι μʼ ἤλθετε κηδήσοντες;
  241. ἦ ὀνόσασθʼ ὅτι μοι Κρονίδης Ζεὺς ἄλγεʼ ἔδωκε
  242. παῖδʼ ὀλέσαι τὸν ἄριστον; ἀτὰρ γνώσεσθε καὶ ὔμμες·
  243. ῥηΐτεροι γὰρ μᾶλλον Ἀχαιοῖσιν δὴ ἔσεσθε
  244. κείνου τεθνηῶτος ἐναιρέμεν. αὐτὰρ ἔγωγε
  245. πρὶν ἀλαπαζομένην τε πόλιν κεραϊζομένην τε
  246. ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν βαίην δόμον Ἄϊδος εἴσω.
  247. ἦ καὶ σκηπανίῳ δίεπʼ ἀνέρας· οἳ δʼ ἴσαν ἔξω
  248. σπερχομένοιο γέροντος· ὃ δʼ υἱάσιν οἷσιν ὁμόκλα
  249. νεικείων Ἕλενόν τε Πάριν τʼ Ἀγάθωνά τε δῖον
  250. Πάμμονά τʼ Ἀντίφονόν τε βοὴν ἀγαθόν τε Πολίτην
  251. Δηΐφοβόν τε καὶ Ἱππόθοον καὶ δῖον Ἀγαυόν·
  252. ἐννέα τοῖς ὃ γεραιὸς ὁμοκλήσας ἐκέλευε·
  253. σπεύσατέ μοι κακὰ τέκνα κατηφόνες· αἴθʼ ἅμα πάντες
  254. Ἕκτορος ὠφέλετʼ ἀντὶ θοῇς ἐπὶ νηυσὶ πεφάσθαι.
  255. ὤ μοι ἐγὼ πανάποτμος, ἐπεὶ τέκον υἷας ἀρίστους
  256. Τροίῃ ἐν εὐρείῃ, τῶν δʼ οὔ τινά φημι λελεῖφθαι,
  257. Μήστορά τʼ ἀντίθεον καὶ Τρωΐλον ἱππιοχάρμην
  258. Ἕκτορά θʼ, ὃς θεὸς ἔσκε μετʼ ἀνδράσιν, οὐδὲ ἐῴκει
  259. ἀνδρός γε θνητοῦ πάϊς ἔμμεναι ἀλλὰ θεοῖο.
  260. τοὺς μὲν ἀπώλεσʼ Ἄρης, τὰ δʼ ἐλέγχεα πάντα λέλειπται
  261. ψεῦσταί τʼ ὀρχησταί τε χοροιτυπίῃσιν ἄριστοι
  262. ἀρνῶν ἠδʼ ἐρίφων ἐπιδήμιοι ἁρπακτῆρες.
  263. οὐκ ἂν δή μοι ἄμαξαν ἐφοπλίσσαιτε τάχιστα,
  264. ταῦτά τε πάντʼ ἐπιθεῖτε, ἵνα πρήσσωμεν ὁδοῖο;
  265. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πατρὸς ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν
  266. ἐκ μὲν ἄμαξαν ἄειραν ἐΰτροχον ἡμιονείην
  267. καλὴν πρωτοπαγέα, πείρινθα δὲ δῆσαν ἐπʼ αὐτῆς,
  268. κὰδ δʼ ἀπὸ πασσαλόφι ζυγὸν ᾕρεον ἡμιόνειον
  269. πύξινον ὀμφαλόεν εὖ οἰήκεσσιν ἀρηρός·
  270. ἐκ δʼ ἔφερον ζυγόδεσμον ἅμα ζυγῷ ἐννεάπηχυ.
  271. καὶ τὸ μὲν εὖ κατέθηκαν ἐϋξέστῳ ἐπὶ ῥυμῷ
  272. πέζῃ ἔπι πρώτῃ, ἐπὶ δὲ κρίκον ἕστορι βάλλον,
  273. τρὶς δʼ ἑκάτερθεν ἔδησαν ἐπʼ ὀμφαλόν, αὐτὰρ ἔπειτα
  274. ἑξείης κατέδησαν, ὑπὸ γλωχῖνα δʼ ἔκαμψαν.
  275. ἐκ θαλάμου δὲ φέροντες ἐϋξέστης ἐπʼ ἀπήνης
  276. νήεον Ἑκτορέης κεφαλῆς ἀπερείσιʼ ἄποινα,
  277. ζεῦξαν δʼ ἡμιόνους κρατερώνυχας ἐντεσιεργούς,
  278. τούς ῥά ποτε Πριάμῳ Μυσοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα.
  279. ἵππους δὲ Πριάμῳ ὕπαγον ζυγόν, οὓς ὃ γεραιὸς
  280. αὐτὸς ἔχων ἀτίταλλεν ἐϋξέστῃ ἐπὶ φάτνῃ.
  281. τὼ μὲν ζευγνύσθην ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι
  282. κῆρυξ καὶ Πρίαμος πυκινὰ φρεσὶ μήδεʼ ἔχοντες·
  283. ἀγχίμολον δέ σφʼ ἦλθʼ Ἑκάβη τετιηότι θυμῷ
  284. οἶνον ἔχουσʼ ἐν χειρὶ μελίφρονα δεξιτερῆφι
  285. χρυσέῳ ἐν δέπαϊ, ὄφρα λείψαντε κιοίτην·
  286. στῆ δʼ ἵππων προπάροιθεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  287. τῆ σπεῖσον Διὶ πατρί, καὶ εὔχεο οἴκαδʼ ἱκέσθαι
  288. ἂψ ἐκ δυσμενέων ἀνδρῶν, ἐπεὶ ἂρ σέ γε θυμὸς
  289. ὀτρύνει ἐπὶ νῆας ἐμεῖο μὲν οὐκ ἐθελούσης.
  290. ἀλλʼ εὔχεο σύ γʼ ἔπειτα κελαινεφέϊ Κρονίωνι
  291. Ἰδαίῳ, ὅς τε Τροίην κατὰ πᾶσαν ὁρᾶται,
  292. αἴτει δʼ οἰωνὸν ταχὺν ἄγγελον, ὅς τέ οἱ αὐτῷ
  293. φίλτατος οἰωνῶν, καί εὑ κράτος ἐστὶ μέγιστον,
  294. δεξιόν, ὄφρά μιν αὐτὸς ἐν ὀφθαλμοῖσι νοήσας
  295. τῷ πίσυνος ἐπὶ νῆας ἴῃς Δαναῶν ταχυπώλων.
  296. εἰ δέ τοι οὐ δώσει ἑὸν ἄγγελον εὐρύοπα Ζεύς,
  297. οὐκ ἂν ἔγωγέ σʼ ἔπειτα ἐποτρύνουσα κελοίμην
  298. νῆας ἐπʼ Ἀργείων ἰέναι μάλα περ μεμαῶτα.
  299. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη Πρίαμος θεοειδής·
  300. ὦ γύναι οὐ μέν τοι τόδʼ ἐφιεμένῃ ἀπιθήσω.
  301. ἐσθλὸν γὰρ Διὶ χεῖρας ἀνασχέμεν αἴ κʼ ἐλεήσῃ.
  302. ἦ ῥα καὶ ἀμφίπολον ταμίην ὄτρυνʼ ὃ γεραιὸς
  303. χερσὶν ὕδωρ ἐπιχεῦαι ἀκήρατον· ἣ δὲ παρέστη
  304. χέρνιβον ἀμφίπολος πρόχοόν θʼ ἅμα χερσὶν ἔχουσα.
  305. νιψάμενος δὲ κύπελλον ἐδέξατο ἧς ἀλόχοιο·
  306. εὔχετʼ ἔπειτα στὰς μέσῳ ἕρκεϊ, λεῖβε δὲ οἶνον
  307. οὐρανὸν εἰσανιδών, καὶ φωνήσας ἔπος ηὔδα·
  308. Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε
  309. δός μʼ ἐς Ἀχιλλῆος φίλον ἐλθεῖν ἠδʼ ἐλεεινόν,
  310. πέμψον δʼ οἰωνὸν ταχὺν ἄγγελον, ὅς τε σοὶ αὐτῷ
  311. φίλτατος οἰωνῶν, καί εὑ κράτος ἐστὶ μέγιστον,
  312. δεξιόν, ὄφρά μιν αὐτὸς ἐν ὀφθαλμοῖσι νοήσας
  313. τῷ πίσυνος ἐπὶ νῆας ἴω Δαναῶν ταχυπώλων.
  314. ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος, τοῦ δʼ ἔκλυε μητίετα Ζεὺς
  315. αὐτίκα δʼ αἰετὸν ἧκε τελειότατον πετεηνῶν
  316. μόρφνον θηρητῆρʼ ὃν καὶ περκνὸν καλέουσιν.
  317. ὅσση δʼ ὑψορόφοιο θύρη θαλάμοιο τέτυκται
  318. ἀνέρος ἀφνειοῖο ἐῢ κληῗσʼ ἀραρυῖα,
  319. τόσσʼ ἄρα τοῦ ἑκάτερθεν ἔσαν πτερά· εἴσατο δέ σφι
  320. δεξιὸς ἀΐξας διὰ ἄστεος· οἳ δὲ ἰδόντες
  321. γήθησαν, καὶ πᾶσιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη.
  322. σπερχόμενος δʼ ὃ γεραιὸς ἑοῦ ἐπεβήσετο δίφρου,
  323. ἐκ δʼ ἔλασε προθύροιο καὶ αἰθούσης ἐριδούπου.
  324. πρόσθε μὲν ἡμίονοι ἕλκον τετράκυκλον ἀπήνην,
  325. τὰς Ἰδαῖος ἔλαυνε δαΐφρων· αὐτὰρ ὄπισθεν
  326. ἵπποι, τοὺς ὃ γέρων ἐφέπων μάστιγι κέλευε
  327. καρπαλίμως κατὰ ἄστυ· φίλοι δʼ ἅμα πάντες ἕποντο
  328. πόλλʼ ὀλοφυρόμενοι ὡς εἰ θάνατον δὲ κιόντα.
  329. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν πόλιος κατέβαν, πεδίον δʼ ἀφίκοντο,
  330. οἳ μὲν ἄρʼ ἄψορροι προτὶ Ἴλιον ἀπονέοντο
  331. παῖδες καὶ γαμβροί, τὼ δʼ οὐ λάθον εὐρύοπα Ζῆν
  332. ἐς πεδίον προφανέντε· ἰδὼν δʼ ἐλέησε γέροντα,
  333. αἶψα δʼ ἄρʼ Ἑρμείαν υἱὸν φίλον ἀντίον ηὔδα·
  334. Ἑρμεία, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε φίλτατόν ἐστιν
  335. ἀνδρὶ ἑταιρίσσαι, καί τʼ ἔκλυες ᾧ κʼ ἐθέλῃσθα,
  336. βάσκʼ ἴθι καὶ Πρίαμον κοίλας ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
  337. ὣς ἄγαγʼ, ὡς μήτʼ ἄρ τις ἴδῃ μήτʼ ἄρ τε νοήσῃ
  338. τῶν ἄλλων Δαναῶν, πρὶν Πηλεΐωνα δʼ ἱκέσθαι.
  339. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε διάκτορος ἀργεϊφόντης.
  340. αὐτίκʼ ἔπειθʼ ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα
  341. ἀμβρόσια χρύσεια, τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφʼ ὑγρὴν
  342. ἠδʼ ἐπʼ ἀπείρονα γαῖαν ἅμα πνοιῇς ἀνέμοιο·
  343. εἵλετο δὲ ῥάβδον, τῇ τʼ ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει
  344. ὧν ἐθέλει, τοὺς δʼ αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει·
  345. τὴν μετὰ χερσὶν ἔχων πέτετο κρατὺς ἀργεϊφόντης.
  346. αἶψα δʼ ἄρα Τροίην τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκανε,
  347. βῆ δʼ ἰέναι κούρῳ αἰσυμνητῆρι ἐοικὼς
  348. πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη.
  349. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν μέγα σῆμα παρὲξ Ἴλοιο ἔλασσαν,
  350. στῆσαν ἄρʼ ἡμιόνους τε καὶ ἵππους ὄφρα πίοιεν
  351. ἐν ποταμῷ· δὴ γὰρ καὶ ἐπὶ κνέφας ἤλυθε γαῖαν.
  352. τὸν δʼ ἐξ ἀγχιμόλοιο ἰδὼν ἐφράσσατο κῆρυξ
  353. Ἑρμείαν, ποτὶ δὲ Πρίαμον φάτο φώνησέν τε·
  354. φράζεο Δαρδανίδη· φραδέος νόου ἔργα τέτυκται.
  355. ἄνδρʼ ὁρόω, τάχα δʼ ἄμμε διαρραίσεσθαι ὀΐω.
  356. ἀλλʼ ἄγε δὴ φεύγωμεν ἐφʼ ἵππων, ἤ μιν ἔπειτα
  357. γούνων ἁψάμενοι λιτανεύσομεν αἴ κʼ ἐλεήσῃ.
  358. ὣς φάτο, σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο, δείδιε δʼ αἰνῶς,
  359. ὀρθαὶ δὲ τρίχες ἔσταν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσι,
  360. στῆ δὲ ταφών· αὐτὸς δʼ ἐριούνιος ἐγγύθεν ἐλθὼν
  361. χεῖρα γέροντος ἑλὼν ἐξείρετο καὶ προσέειπε·
  362. πῇ πάτερ ὧδʼ ἵππους τε καὶ ἡμιόνους ἰθύνεις
  363. νύκτα διʼ ἀμβροσίην, ὅτε θʼ εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι;
  364. οὐδὲ σύ γʼ ἔδεισας μένεα πνείοντας Ἀχαιούς,
  365. οἵ τοι δυσμενέες καὶ ἀνάρσιοι ἐγγὺς ἔασι;
  366. τῶν εἴ τίς σε ἴδοιτο θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν
  367. τοσσάδʼ ὀνείατʼ ἄγοντα, τίς ἂν δή τοι νόος εἴη;
  368. οὔτʼ αὐτὸς νέος ἐσσί, γέρων δέ τοι οὗτος ὀπηδεῖ,
  369. ἄνδρʼ ἀπαμύνασθαι, ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ.
  370. ἀλλʼ ἐγὼ οὐδέν σε ῥέξω κακά, καὶ δέ κεν ἄλλον
  371. σεῦ ἀπαλεξήσαιμι· φίλῳ δέ σε πατρὶ ἐΐσκω.
  372. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  373. οὕτω πῃ τάδε γʼ ἐστὶ φίλον τέκος ὡς ἀγορεύεις.
  374. ἀλλʼ ἔτι τις καὶ ἐμεῖο θεῶν ὑπερέσχεθε χεῖρα,
  375. ὅς μοι τοιόνδʼ ἧκεν ὁδοιπόρον ἀντιβολῆσαι
  376. αἴσιον, οἷος δὴ σὺ δέμας καὶ εἶδος ἀγητός,
  377. πέπνυσαί τε νόῳ, μακάρων δʼ ἔξεσσι τοκήων.
  378. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης·
  379. ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα γέρον κατὰ μοῖραν ἔειπες.
  380. ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον,
  381. ἠέ πῃ ἐκπέμπεις κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ
  382. ἄνδρας ἐς ἀλλοδαποὺς ἵνα περ τάδε τοι σόα μίμνῃ,
  383. ἦ ἤδη πάντες καταλείπετε Ἴλιον ἱρὴν
  384. δειδιότες· τοῖος γὰρ ἀνὴρ ὤριστος ὄλωλε
  385. σὸς πάϊς· οὐ μὲν γάρ τι μάχης ἐπιδεύετʼ Ἀχαιῶν.
  386. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  387. τίς δὲ σύ ἐσσι φέριστε τέων δʼ ἔξεσσι τοκήων;
  388. ὥς μοι καλὰ τὸν οἶτον ἀπότμου παιδὸς ἔνισπες.
  389. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης·
  390. πειρᾷ ἐμεῖο γεραιὲ καὶ εἴρεαι Ἕκτορα δῖον.
  391. τὸν μὲν ἐγὼ μάλα πολλὰ μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
  392. ὀφθαλμοῖσιν ὄπωπα, καὶ εὖτʼ ἐπὶ νηυσὶν ἐλάσσας
  393. Ἀργείους κτείνεσκε δαΐζων ὀξέϊ χαλκῷ·
  394. ἡμεῖς δʼ ἑσταότες θαυμάζομεν· οὐ γὰρ Ἀχιλλεὺς
  395. εἴα μάρνασθαι κεχολωμένος Ἀτρεΐωνι.