Oedipus at Colonus

Sophocles

Sophocles, Volume 1. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1912.

  1. δίδασκʼ· ἄνευ γνώμης γὰρ οὔ με χρὴ λέγειν.
Οἰδίπους
  1. πέπονθα, Θησεῦ, δεινὰ πρὸς κακοῖς κακά.
Θησεύς
  1. ἦ τὴν παλαιὰν ξυμφορὰν γένους ἐρεῖς;
Οἰδίπους
  1. οὐ δῆτʼ, ἐπεὶ πᾶς τοῦτό γʼ Ἑλλήνων θροεῖ.
Θησεύς
  1. τί γὰρ τὸ μεῖζον ἢ κατʼ ἄνθρωπον νοσεῖς;
Οἰδίπους
  1. οὕτως ἔχει μοι. γῆς ἐμῆς ἀπηλάθην
  2. πρὸς τῶν ἐμαυτοῦ σπερμάτων· ἔστιν δέ μοι
  3. πάλιν κατελθεῖν μήποθʼ, ὡς πατροκτόνῳ.
Θησεύς
  1. πῶς δῆτα σʼ ἂν πεμψαίαθʼ, ὥστʼ οἰκεῖν δίχα;
Οἰδίπους
  1. τὸ θεῖον αὐτοὺς ἐξαναγκάσει στόμα.
Θησεύς
  1. ποῖον πάθος δείσαντας ἐκ χρηστηρίων;
Οἰδίπους
  1. ὅτι σφʼ ἀνάγκη τῇδε πληγῆναι χθονί.
Θησεύς
  1. καὶ πῶς γένοιτʼ ἂν τἀμὰ κἀκείνων πικρά;
Οἰδίπους
  1. ὦ φίλτατʼ Αἰγέως παῖ, μόνοις οὐ γίγνεται
  2. θεοῖσι γῆρας οὐδὲ κατθανεῖν ποτε.
  3. τὰ δʼ ἄλλα συγχεῖ πάνθʼ ὁ παγκρατὴς χρόνος.
  4. φθίνει μὲν ἰσχὺς γῆς, φθίνει δὲ σώματος,
  5. θνῄσκει δὲ πίστις, βλαστάνει δʼ ἀπιστία,
  6. καὶ πνεῦμα ταὐτὸν οὔποτʼ οὔτʼ ἐν ἀνδράσιν
  7. φίλοις βέβηκεν οὔτε πρὸς πόλιν πόλει.