Philoctetes
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- οἷς εἰκὸς ἔκπλει, τἀμά μοι μεθεὶς ὅπλα.
- τί δρῶμεν, ἄνδρες;
- ὦ κάκιστʼ ἀνδρῶν, τί δρᾷς;
- οὐκ εἶ μεθεὶς τὰ τόξα ταῦτʼ ἐμοὶ πάλιν;
- οἴμοι, τίς ἁνήρ; ἆρʼ Ὀδυσσέως κλύω;
- Ὀδυσσέως, σάφʼ ἴσθʼ, ἐμοῦ γʼ, ὃν εἰσορᾷς.
- οἴμοι· πέπραμαι κἀπόλωλʼ· ὅδʼ ἦν ἄρα
- ὁ ξυλλαβών με κἀπονοσφίσας ὅπλων.
- ἐγώ, σάφʼ ἴσθʼ, οὐκ ἄλλος· ὁμολογῶ τάδε.
- ἀπόδος, ἄφες μοι, παῖ, τὰ τόξα.
- τοῦτο μέν,
- οὐδʼ ἢν θέλῃ, δράσει ποτʼ· ἀλλὰ καὶ σὲ δεῖ
- στείχειν ἅμʼ αὐτοῖς, ἢ βίᾳ στελοῦσί σε.
- ἔμʼ, ὦ κακῶν κάκιστε καὶ τολμήστατε,
- οἵδʼ ἐκ βίας ἄξουσιν;
- ἢν μὴ ἕρπῃς ἑκών.
- ὦ Λημνία χθὼν καὶ τὸ παγκρατὲς σέλας
- Ἡφαιστότευκτον, ταῦτα δῆτʼ ἀνασχετά,
- εἴ μʼ οὗτος ἐκ τῶν σῶν ἀπάξεται βίᾳ;
- Ζεύς ἐσθʼ, ἵνʼ εἰδῇς, Ζεύς, ὁ τῆσδε γῆς κρατῶν,