Philoctetes
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- φροντίδος. ὁρᾷς ἤδη.
- πρὸς τί μενοῦμεν πράσσειν;
- καιρός τοι πάντων γνώμαν ἴσχων
- πολύ τι πολὺ παρὰ πόδα κράτος ἄρνυται.
- ἀλλʼ ὅδε μὲν κλύει οὐδέν, ἐγὼ δʼ ὁρῶ οὕνεκα θήραν
- τήνδʼ ἁλίως ἔχομεν τόξων, δίχα τοῦδε πλέοντες.
- τοῦδε γὰρ ὁ στέφανος, τοῦτον θεὸς εἶπε κομίζειν.
- κομπεῖν δʼ ἔστʼ ἀτελῆ σὺν ψεύδεσιν αἰσχρὸν ὄνειδος.
- ἀλλά, τέκνον, τάδε μὲν θεὸς ὄψεται·
- ὧν δʼ ἂν ἀμείβῃ μʼ αὖθις,
- βαιάν μοι, βαιάν, ὦ τέκνον,
- πέμπε λόγων φάμαν·
- ὡς πάντων ἐν νόσῳ εὐδρακὴς
- ὕπνος ἄϋπνος λεύσσειν.
- ἀλλʼ ὅτι δύνᾳ μάκιστον
- κεῖνο δή μοι κεῖνο λάθρᾳ
- ἐξιδοῦ ὅπᾳ πράξεις.
- οἶσθα γὰρ ἃν αὐδῶμαι,
- εἰ ταύταν τούτων γνώμαν ἴσχεις,
- μάλα τοι ἄπορα πυκινοῖς ἐνιδεῖν πάθη.