Philoctetes

Sophocles

Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.

  1. μέθες ποτέ.
Νεοπτόλεμος
  1. οὔ φημʼ ἐάσειν.
Φιλοκτήτης
  1. ἀπό μʼ ὀλεῖς, ἢν προσθίγῃς.
Νεοπτόλεμος
  1. καὶ δὴ μεθίημʼ, εἴ τι δὴ πλέον φρονεῖς.
Φιλοκτήτης
  1. ὦ γαῖα, δέξαι θανάσιμόν μʼ ὅπως ἔχω
  2. τὸ γὰρ κακὸν τόδʼ οὐκέτʼ ὀρθοῦσθαί μʼ ἐᾷ.
Νεοπτόλεμος
  1. τὸν ἄνδρʼ ἔοικεν ὕπνος οὐ μακροῦ χρόνου
  2. ἕξειν· κάρα γὰρ ὑπτιάζεται τόδε·
  3. ἱδρώς γέ τοί νιν πᾶν καταστάζει δέμας,
  4. μέλαινά τʼ ἄκρου τις παρέρρωγεν ποδὸς
  5. αἱμορραγὴς φλέψ. ἀλλʼ ἐάσωμεν, φίλοι,
  6. ἕκηλον αὐτόν, ὡς ἂν εἰς ὕπνον πέσῃ.
Χορός
  1. Ὕπνʼ ὀδύνας ἀδαής, Ὕπνε δʼ ἀλγέων,
  2. εὐαὲς ἡμῖν ἔλθοις,
  3. εὐαίων εὐαίων, ὦναξ·
  4. ὄμμασι δʼ ἀντίσχοις
  5. τάνδʼ αἴγλαν, ἃ τέταται τανῦν.
  6. ἴθι ἴθι μοι παιών.
  7. ὦ τέκνον, ὅρα ποῦ στάσει,
  8. ποῖ δέ μοι τἀνθένδε βάσει,