Philoctetes

Sophocles

Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.

  1. ηὕρισκον οὐδὲν πλὴν ἀνιᾶσθαι παρόν,
  2. τούτου δὲ πολλὴν εὐμάρειαν, ὦ τέκνον.
Φιλοκτήτης
  1. ὁ μὲν χρόνος δὴ διὰ χρόνου προύβαινέ μοι,
  2. κἄδει τι βαιᾷ τῇδʼ ὑπὸ στέγῃ μόνον
  3. διακονεῖσθαι. γαστρὶ μὲν τὰ σύμφορα
  4. τόξον τόδʼ ἐξηύρισκε, τὰς ὑποπτέρους
  5. βάλλον πελείας· πρὸς δὲ τοῦθʼ, ὅ μοι βάλοι
  6. νευροσπαδὴς ἄτρακτος, αὐτὸς ἂν τάλας
  7. εἰλυόμην, δύστηνον ἐξέλκων πόδα,
  8. πρὸς τοῦτʼ ἄν· εἴ τʼ ἔδει τι καὶ ποτὸν λαβεῖν,
  9. καί που πάγου χυθέντος, οἷα χείματι,
  10. ξύλον τι θραῦσαι, ταῦτʼ ἂν ἐξέρπων τάλας
  11. ἐμηχανώμην· εἶτα πῦρ ἂν οὐ παρῆν,
  12. ἀλλʼ ἐν πέτροισι πέτρον ἐκτρίβων μόλις
  13. ἔφηνʼ ἄφαντον φῶς, ὃ καὶ σῴζει μʼ ἀεί.
  14. οἰκουμένη γὰρ οὖν στέγη πυρὸς μέτα
  15. πάντʼ ἐκπορίζει πλὴν τὸ μὴ νοσεῖν ἐμέ.
  16. φέρʼ, ὦ τέκνον, νῦν καὶ τὸ τῆς νήσου μάθῃς.
  17. ταύτῃ πελάζει ναυβάτης οὐδεὶς ἑκών·
  18. οὐ γάρ τις ὅρμος ἔστιν οὐδʼ ὅποι πλέων