Electra
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- τοιαῦτά σοι ταῦτʼ ἐστίν, ὡς μὲν ἐν λόγῳ
- ἀλγεινά, τοῖς δʼ ἰδοῦσιν, οἵπερ εἴδομεν,
- μέγιστα πάντων ὧν ὄπωπʼ ἐγὼ κακῶν.
- φεῦ φεῦ· τὸ πᾶν δὴ δεσπόταισι τοῖς πάλαι
- πρόρριζον, ὡς ἔοικεν, ἔφθαρται γένος.
- ὦ Ζεῦ, τί ταῦτα, πότερον εὐτυχῆ λέγω,
- ἢ δεινὰ μέν, κέρδη δέ; λυπηρῶς δʼ ἔχει,
- εἰ τοῖς ἐμαυτῆς τὸν βίον σῴζω κακοῖς.
- τί δʼ ὧδʼ ἀθυμεῖς, ὦ γύναι, τῷ νῦν λόγῳ;
- δεινὸν τὸ τίκτειν ἐστίν· οὐδὲ γὰρ κακῶς
- πάσχοντι μῖσος ὧν τέκῃ προσγίγνεται.
- μάτην ἄρʼ ἡμεῖς, ὡς ἔοικεν, ἥκομεν.
- οὔτοι μάτην γε· πῶς γὰρ ἂν μάτην λέγοις,
- εἴ μοι θανόντος πίστʼ ἔχων τεκμήρια
- προσῆλθες, ὅστις τῆς ἐμῆς ψυχῆς γεγώς,
- μαστῶν ἀποστὰς καὶ τροφῆς ἐμῆς, φυγὰς
- ἀπεξενοῦτο καί μʼ, ἐπεὶ τῆσδε χθονὸς
- ἐξῆλθεν, οὐκέτʼ εἶδεν, ἐγκαλῶν δέ μοι
- φόνους πατρῴους δείνʼ ἐπηπείλει τελεῖν;
- ὥστʼ οὔτε νυκτὸς ὕπνον οὔτʼ ἐξ ἡμέρας