Electra
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- ἔξωθεν εἴην τῶν ἐμῶν τῆς φιλτάτης.
- ποῦ δῆτʼ ἂν εἶεν οἱ ξένοι; δίδασκέ με.
- ἔνδον· φίλης γὰρ προξένου κατήνυσαν.
- ἦ καὶ θανόντʼ ἤγγειλαν ὡς ἐτητύμως;
- οὔκ, ἀλλὰ κἀπέδειξαν, οὐ λόγῳ μόνον.
- πάρεστʼ ἄρʼ ἡμῖν ὥστε κἀμφανῆ μαθεῖν;
- πάρεστι δῆτα, καὶ μάλʼ ἄζηλος θέα.
- ἦ πολλὰ χαίρειν μʼ εἶπας οὐκ εἰωθότως.
- χαίροις ἄν, εἴ σοι χαρτὰ τυγχάνοι τάδε.
- σιγᾶν ἄνωγα κἀναδεικνύναι πύλας
- πᾶσιν Μυκηναίοισιν Ἀργείοις θʼ ὁρᾶν,
- ὡς εἴ τις αὐτῶν ἐλπίσιν κεναῖς πάρος
- ἐξῄρετʼ ἀνδρὸς τοῦδε, νῦν ὁρῶν νεκρὸν
- στόμια δέχηται τἀμὰ μηδὲ πρὸς βίαν
- ἐμοῦ κολαστοῦ προστυχὼν φύσῃ φρένας.
- καὶ δὴ τελεῖται τἀπʼ ἐμοῦ· τῷ γὰρ χρόνῳ
- νοῦν ἔσχον, ὥστε συμφέρειν τοῖς κρείσσοσιν.
- ὦ Ζεῦ, δέδορκα φάσμʼ ἄνευ φθόνου μὲν οὐ
- πεπτωκός· εἰ δʼ ἔπεστι νέμεσις, οὐ λέγω.
- χαλᾶτε πᾶν κάλυμμʼ ἀπʼ ὀφθαλμῶν, ὅπως