Electra
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- ἦ σὸν τὸ κλεινὸν εἶδος Ἠλέκτρας τόδε;
- τόδʼ ἔστʼ ἐκεῖνο, καὶ μάλʼ ἀθλίως ἔχον.
- οἴμοι ταλαίνης ἆρα τῆσδε συμφορᾶς.
- οὐ δή ποτʼ, ὦ ξένʼ, ἀμφʼ ἐμοὶ στένεις τάδε;
- ὦ σῶμʼ ἀτίμως κἀθέως ἐφθαρμένον.
- οὔτοι ποτʼ ἄλλην ἢ ʼμὲ δυσφημεῖς, ξένε.
- φεῦ τῆς ἀνύμφου δυσμόρου τε σῆς τροφῆς,
- τί δή ποτʼ, ὦ ξένʼ, ὧδʼ ἐπισκοπῶν στένεις;
- ὡς οὐκ ἄρʼ ᾔδη τῶν ἐμῶν οὐδὲν κακῶν.
- ἐν τῷ διέγνως τοῦτο τῶν εἰρημένων;
- ὁρῶν σε πολλοῖς ἐμπρέπουσαν ἄλγεσιν.
- καὶ μὴν ὁρᾷς γε παῦρα τῶν ἐμῶν κακῶν.
- καὶ πῶς γένοιτʼ ἂν τῶνδʼ ἔτʼ ἐχθίω βλέπειν;
- ὁθούνεκʼ εἰμὶ τοῖς φονεῦσι σύντροφος
- τοῖς τοῦ; πόθεν τοῦτʼ ἐξεσήμηνας κακόν;
- τοῖς πατρός· εἶτα τοῖσδε δουλεύω βίᾳ.
- τίς γάρ σʼ ἀνάγκῃ τῇδε προτρέπει βροτῶν;
- μήτηρ καλεῖται, μητρὶ δʼ οὐδὲν ἐξισοῖ.
- τί δρῶσα; πότερα χερσὶν ἢ λύμῃ βίου;
- καὶ χερσὶ καὶ λύμαισι καὶ πᾶσιν κακοῖς.