Electra
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- εἴπερ τι κλαίεις τῶν Ὀρεστείων κακῶν,
- τόδʼ ἄγγος ἴσθι σῶμα τοὐκείνου στέγον.
- ὦ ξεῖνε, δός νυν, πρὸς θεῶν, εἴπερ τόδε
- κέκευθεν αὐτὸν τεῦχος, εἰς χεῖρας λαβεῖν,
- ὅπως ἐμαυτὴν καὶ γένος τὸ πᾶν ὁμοῦ
- ξὺν τῇδε κλαύσω κἀποδύρωμαι σποδῷ.
- δόθʼ, ἥτις ἐστί, προσφέροντες· οὐ γὰρ ὡς
- ἐν δυσμενείᾳ γʼ οὖσʼ ἐπαιτεῖται τάδε,
- ἀλλʼ ἢ φίλων τις ἢ πρὸς αἵματος φύσιν.
- ὦ φιλτάτου μνημεῖον ἀνθρώπων ἐμοὶ
- ψυχῆς Ὀρέστου λοιπόν, ὥς σʼ ἀπʼ ἐλπίδων
- οὐχ ὧνπερ ἐξέπεμπον εἰσεδεξάμην.
- νῦν μὲν γὰρ οὐδὲν ὄντα βαστάζω χεροῖν,
- δόμων δέ σʼ, ὦ παῖ, λαμπρὸν ἐξέπεμψʼ ἐγώ.
- ὡς ὤφελον πάροιθεν ἐκλιπεῖν βίον,
- πρὶν ἐς ξένην σε γαῖαν ἐκπέμψαι χεροῖν
- κλέψασα ταῖνδε κἀνασώσασθαι φόνου,
- ὅπως θανὼν ἔκεισο τῇ τόθʼ ἡμέρᾳ,
- τύμβου πατρῴου κοινὸν εἰληχὼς μέρος.
- νῦν δʼ ἐκτὸς οἴκων κἀπὶ γῆς ἄλλης φυγὰς