Electra
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- οὐ γὰρ θανεῖν ἔχθιστον, ἀλλʼ ὅταν θανεῖν
- χρῄζων τις εἶτα μηδὲ τοῦτʼ ἔχῃ λαβεῖν.
- ἀλλʼ ἀντιάζω, πρὶν πανωλέθρους τὸ πᾶν
- ἡμᾶς τʼ ὀλέσθαι κἀξερημῶσαι γένος,
- κατάσχες ὀργήν. καὶ τὰ μὲν λελεγμένα
- ἄρρητʼ ἐγώ σοι κἀτελῆ φυλάξομαι,
- αὐτὴ δὲ νοῦν σχὲς ἀλλὰ τῷ χρόνῳ ποτέ,
- σθένουσα μηδὲν τοῖς κρατοῦσιν εἰκαθεῖν.
- πείθου· προνοίας οὐδὲν ἀνθρώποις ἔφυ
- κέρδος λαβεῖν ἄμεινον οὐδὲ νοῦ σοφοῦ.
- ἀπροσδόκητον οὐδὲν εἴρηκας· καλῶς δʼ
- ᾔδη σʼ ἀπορρίψουσαν ἁπηγγελλόμην.
- ἀλλʼ αὐτόχειρί μοι μόνῃ τε δραστέον
- τοὔργον τόδʼ· οὐ γὰρ δὴ κενόν γʼ ἀφήσομεν.
- φεῦ·
- εἴθʼ ὤφελες τοιάδε τὴν γνώμην πατρὸς
- θνῄσκοντος εἶναι· πᾶν γὰρ ἂν κατειργάσω.
- ἀλλʼ ἦ φύσιν γε, τὸν δὲ νοῦν ἥσσων τότε.
- ἄσκει τοιαύτη νοῦν διʼ αἰῶνος μένειν.
- ὡς οὐχὶ συνδράσουσα νουθετεῖς τάδε.