Oedipus Tyrannus
Sophocles
Sophocles, Volume 1. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1912.
- βαίην ἄφαντος πρόσθεν ἢ τοιάνδʼ ἰδεῖν
- κηλῖδʼ ἐμαυτῷ συμφορᾶς ἀφιγμένην.
- ἡμῖν μέν, ὦναξ, ταῦτʼ ὀκνήρʼ· ἕως δʼ ἂν οὖν
- πρὸς τοῦ παρόντος ἐκμάθῃς, ἔχʼ ἐλπίδα.
- καὶ μὴν τοσοῦτόν γʼ ἐστί μοι τῆς ἐλπίδος,
- τὸν ἄνδρα τὸν βοτῆρα προσμεῖναι μόνον.
- πεφασμένου δὲ τίς ποθʼ ἡ προθυμία;
- ἐγὼ διδάξω σʼ· ἢν γὰρ εὑρεθῇ λέγων
- σοὶ ταὔτʼ, ἔγωγʼ ἂν ἐκπεφευγοίην πάθος.
- ποῖον δέ μου περισσὸν ἤκουσας λόγον;
- λῃστὰς ἔφασκες αὐτὸν ἄνδρας ἐννέπειν
- ὥς νιν κατακτείνειαν. εἰ μὲν οὖν ἔτι
- λέξει τὸν αὐτὸν ἀριθμόν, οὐκ ἐγὼ ʼκτανον·
- οὐ γὰρ γένοιτʼ ἂν εἷς γε τοῖς πολλοῖς ἴσος·
- εἰ δʼ ἄνδρʼ ἕνʼ οἰόζωνον αὐδήσει, σαφῶς
- τοῦτʼ ἐστὶν ἤδη τοὔργον εἰς ἐμὲ ῥέπον.
- ἀλλʼ ὡς φανέν γε τοὔπος ὧδʼ ἐπίστασο,
- κοὐκ ἔστιν αὐτῷ τοῦτό γʼ ἐκβαλεῖν πάλιν·
- πόλις γὰρ ἤκουσʼ, οὐκ ἐγὼ μόνη, τάδε.
- εἰ δʼ οὖν τι κἀκτρέποιτο τοῦ πρόσθεν λόγου,