Oedipus Tyrannus

Sophocles

Sophocles, Volume 1. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1912.

  1. σωτῆρι βαίη λαμπρὸς ὥσπερ ὄμματι
Ἱερεύς
  1. ἀλλʼ εἰκάσαι μέν, ἡδύς· οὐ γὰρ ἂν κάρα
  2. πολυστεφὴς ὧδʼ εἷρπε παγκάρπου δάφνης.
Οἰδίπους
  1. τάχʼ εἰσόμεσθα· ξύμμετρος γὰρ ὡς κλύειν.
  2. ἄναξ, ἐμὸν κήδευμα, παῖ Μενοικέως,
  3. τίνʼ ἡμὶν ἥκεις τοῦ θεοῦ φήμην φέρων;
Κρέων
  1. ἐσθλήν· λέγω γὰρ καὶ τὰ δύσφορʼ, εἰ τύχοι
  2. κατʼ ὀρθὸν ἐξελθόντα, πάντʼ ἂν εὐτυχεῖν.
Οἰδίπους
  1. ἔστιν δὲ ποῖον τοὔπος; οὔτε γὰρ θρασὺς
  2. οὔτʼ οὖν προδείσας εἰμὶ τῷ γε νῦν λόγῳ.
Κρέων
  1. εἰ τῶνδε χρῄζεις πλησιαζόντων κλύειν,
  2. ἕτοιμος εἰπεῖν, εἴτε καὶ στείχειν ἔσω.
Οἰδίπους
  1. ἐς πάντας αὔδα· τῶνδε γὰρ πλέον φέρω
  2. τὸ πένθος ἢ καὶ τῆς ἐμῆς ψυχῆς πέρι.
Κρέων
  1. λέγοιμʼ ἂν οἷʼ ἤκουσα τοῦ θεοῦ πάρα.
  2. ἄνωγεν ἡμᾶς Φοῖβος ἐμφανῶς ἄναξ
  3. μίασμα χώρας, ὡς τεθραμμένον χθονὶ
  4. ἐν τῇδʼ, ἐλαύνειν μηδʼ ἀνήκεστον τρέφειν.
Οἰδίπους
  1. ποίῳ καθαρμῷ; τίς ὁ τρόπος τῆς ξυμφορᾶς;
Κρέων
  1. ἀνδρηλατοῦντας ἢ φόνῳ φόνον πάλιν