Oedipus Tyrannus

Sophocles

Sophocles, Volume 1. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1912.

  1. λύοντας, ὡς τόδʼ αἷμα χειμάζον πόλιν.
Οἰδίπους
  1. ποίου γὰρ ἀνδρὸς τήνδε μηνύει τύχην;
Κρέων
  1. ἦν ἡμίν, ὦναξ, Λάϊός ποθʼ ἡγεμὼν
  2. γῆς τῆσδε, πρὶν σὲ τήνδʼ ἀπευθύνειν πόλιν.
Οἰδίπους
  1. ἔξοιδʼ ἀκούων· οὐ γὰρ εἰσεῖδόν γέ πω.
Κρέων
  1. τούτου θανόντος νῦν ἐπιστέλλει σαφῶς
  2. τοὺς αὐτοέντας χειρὶ τιμωρεῖν τινας.
Οἰδίπους
  1. οἳ δʼ εἰσὶ ποῦ γῆς; ποῦ τόδʼ εὑρεθήσεται
  2. ἴχνος παλαιᾶς δυστέκμαρτον αἰτίας;
Κρέων
  1. ἐν τῇδʼ ἔφασκε γῇ· τὸ δὲ ζητούμενον
  2. ἁλωτόν, ἐκφεύγειν δὲ τἀμελούμενον.
Οἰδίπους
  1. πότερα δʼ ἐν οἴκοις ἢ ʼν ἀγροῖς ὁ Λάϊος
  2. ἢ γῆς ἐπʼ ἄλλης τῷδε συμπίπτει φόνῳ;
Κρέων
  1. θεωρός, ὡς ἔφασκεν, ἐκδημῶν, πάλιν
  2. πρὸς οἶκον οὐκέθʼ ἵκεθʼ, ὡς ἀπεστάλη.
Οἰδίπους
  1. οὐδʼ ἄγγελός τις οὐδὲ συμπράκτωρ ὁδοῦ
  2. κατεῖδʼ, ὅτου τις ἐκμαθὼν ἐχρήσατʼ ἄν;
Κρέων
  1. θνῄσκουσι γάρ, πλὴν εἷς τις, ὃς φόβῳ, φυγὼν
  2. ὧν εἶδε πλὴν ἓν οὐδὲν εἶχʼ εἰδὼς φράσαι.
Οἰδίπους
  1. τὸ ποῖον; ἓν γὰρ πόλλʼ ἂν ἐξεύροι μαθεῖν,