Ajax

Sophocles

Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.

  1. αὐτὸς μὲν ἥδεθʼ οἷσιν εἴχετʼ ἐν κακοῖς,
  2. ἡμᾶς δὲ τοὺς φρονοῦντας ἠνία ξυνών·
  3. νῦν δʼ ὡς ἔληξε κἀνέπνευσε τῆς νόσου,
  4. κεῖνός τε λύπῃ πᾶς ἐλήλαται κακῇ
  5. ἡμεῖς θʼ ὁμοίως οὐδὲν ἧσσον ἢ πάρος.
  6. ἆρʼ ἔστι ταῦτα δὶς τόσʼ ἐξ ἁπλῶν κακά;
Χορός
  1. ξύμφημι δή σοι καὶ δέδοικα μὴ ʼκ θεοῦ
  2. πληγή τις ἥκῃ. πῶς γάρ, εἰ πεπαυμένος
  3. μηδέν τι μᾶλλον ἢ νοσῶν εὐφραίνεται;
Τέκμησσα
  1. ὡς ὧδʼ ἐχόντων τῶνδʼ ἐπίστασθαί σε χρή.
Χορός
  1. τίς γάρ ποτʼ ἀρχὴ τοῦ κακοῦ προσέπτατο;
  2. δήλωσον ἡμῖν τοῖς ξυναλγοῦσιν τύχας.
Τέκμησσα
  1. ἅπαν μαθήσει τοὔργον ὡς κοινωνὸς ὤν.
  2. κεῖνος γὰρ ἄκρας νυκτός, ἡνίχʼ ἕσπεροι
  3. λαμπτῆρες οὐκέτʼ ᾖθον, ἄμφηκες λαβὼν
  4. ἐμαίετʼ ἔγχος ἐξόδους ἕρπειν κενάς.
  5. κἀγὼ ʼπιπλήσσω καὶ λέγω· τί χρῆμα δρᾷς,
  6. Αἴας; τί τήνδʼ ἄκλητος οὔθʼ ὑπʼ ἀγγέλων
  7. κληθεὶς ἀφορμᾷς πεῖραν οὔτε τοῦ κλύων
  8. σάλπιγγος; ἀλλὰ νῦν γε πᾶς εὕδει στρατός.