Ajax

Sophocles

Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.

  1. βλάπτειν τὸν ἐσθλόν, οὐδʼ ἐὰν μισῶν κυρῇς.
Ἀγαμέμνων
  1. σὺ ταῦτʼ, Ὀδυσσεῦ, τοῦδʼ ὑπερμαχεῖς ἐμοί;
Ὀδυσσεύς
  1. ἔγωγʼ· ἐμίσουν δʼ, ἡνίκʼ ἦν μισεῖν καλόν.
Ἀγαμέμνων
  1. οὐ γὰρ θανόντι καὶ προσεμβῆναί σε χρή;
Ὀδυσσεύς
  1. μὴ χαῖρʼ, Ἀτρείδη, κέρδεσιν τοῖς μὴ καλοῖς.
Ἀγαμέμνων
  1. τόν τοι τύραννον εὐσεβεῖν οὐ ῥᾴδιον.
Ὀδυσσεύς
  1. ἀλλʼ εὖ λέγουσι τοῖς φίλοις τιμὰς νέμειν.
Ἀγαμέμνων
  1. κλύειν τὸν ἐσθλὸν ἄνδρα χρὴ τῶν ἐν τέλει.
Ὀδυσσεύς
  1. παῦσαι· κρατεῖς τοι τῶν φίλων νικώμενος.
Ἀγαμέμνων
  1. μέμνησʼ ὁποίῳ φωτὶ τὴν χάριν δίδως.
Ὀδυσσεύς
  1. ὅδʼ ἐχθρὸς ἁνήρ, ἀλλὰ γενναῖός ποτʼ ἦν.
Ἀγαμέμνων
  1. τί ποτε ποήσεις; ἐχθρὸν ὧδʼ αἰδεῖ νέκυν;
Ὀδυσσεύς
  1. νικᾷ γὰρ ἁρετή με τῆς ἔχθρας πολύ.
Ἀγαμέμνων
  1. τοιοίδε μέντοι φῶτες ἔμπληκτοι βροτῶν.
Ὀδυσσεύς
  1. ἦ κάρτα πολλοὶ νῦν φίλοι καὖθις πικροί.
Ἀγαμέμνων
  1. τοιούσδʼ ἐπαινεῖς δῆτα σὺ κτᾶσθαι φίλους;
Ὀδυσσεύς
  1. σκληρὰν ἐπαινεῖν οὐ φιλῶ ψυχὴν ἐγώ.
Ἀγαμέμνων
  1. ἡμᾶς σὺ δειλοὺς τῇδε θἠμέρᾳ φανεῖς.
Ὀδυσσεύς
  1. ἄνδρας μὲν οὖν Ἕλλησι πᾶσιν ἐνδίκους.
Ἀγαμέμνων
  1. ἄνωγας οὖν με τὸν νεκρὸν θάπτειν ἐᾶν;