Antigone

Sophocles

Sophocles, Volume 1. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1912.

  1. λόγοις δʼ ἐγὼ φιλοῦσαν οὐ στέργω φίλην.
Ἰσμήνη
  1. μήτοι, κασιγνήτη, μʼ ἀτιμάσῃς τὸ μὴ οὐ
  2. θανεῖν τε σὺν σοὶ τὸν θανόντα θʼ ἁγνίσαι.
Ἀντιγόνη
  1. μή μοι θάνῃς σὺ κοινὰ μηδʼ ἃ μὴ ʼθιγες
  2. ποιοῦ σεαυτῆς. ἀρκέσω θνῄσκουσʼ ἐγώ.
Ἰσμήνη
  1. καὶ τίς βίος μοι σοῦ λελειμμένῃ φίλος;
Ἀντιγόνη
  1. Κρέοντʼ ἐρώτα· τοῦδε γὰρ σὺ κηδεμών.
Ἰσμήνη
  1. τί ταῦτʼ ἀνιᾷς μʼ, οὐδὲν ὠφελουμένη;
Ἀντιγόνη
  1. ἀλγοῦσα μὲν δῆτʼ εἰ γελῶ γʼ ἐν σοὶ γελῶ.
Ἰσμήνη
  1. τί δῆτʼ ἂν ἀλλὰ νῦν σʼ ἔτʼ ὠφελοῖμʼ ἐγώ;
Ἀντιγόνη
  1. σῶσον σεαυτήν· οὐ φθονῶ σʼ ὑπεκφυγεῖν.
Ἰσμήνη
  1. οἴμοι τάλαινα, κἀμπλάκω τοῦ σοῦ μόρου;
Ἀντιγόνη
  1. σὺ μὲν γὰρ εἵλου ζῆν, ἐγὼ δὲ κατθανεῖν.
Ἰσμήνη
  1. ἀλλʼ οὐκ ἐπʼ ἀρρήτοις γε τοῖς ἐμοῖς λόγοις.
Ἀντιγόνη
  1. καλῶς σὺ μὲν τοῖς, τοῖς δʼ ἐγὼ ʼδόκουν φρονεῖν.
Ἰσμήνη
  1. καὶ μὴν ἴση νῷν ἐστιν ἡ ʼξαμαρτία.
Ἀντιγόνη
  1. θάρσει· σὺ μὲν ζῇς, ἡ δʼ ἐμὴ ψυχὴ πάλαι
  2. τέθνηκεν, ὥστε τοῖς θανοῦσιν ὠφελεῖν.
Κρέων
  1. τὼ παῖδε φημὶ τώδε τὴν μὲν ἀρτίως
  2. ἄνουν πεφάνθαι, τὴν δʼ ἀφʼ οὗ τὰ πρῶτʼ ἔφυ.