Trachiniae
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- ἔκλαιεν ἡ δύστηνος εἰσορωμένη,
- αὐτὴ τὸν αὑτῆς δαίμονʼ ἀνακαλουμένη
- καὶ τὰς ἄπαιδας ἐς τὸ λοιπὸν οὐσίας.
- ἐπεὶ δὲ τῶνδʼ ἔληξεν, ἐξαίφνης σφʼ ὁρῶ
- τὸν Ἡράκλειον θάλαμον εἰσορμωμένην.
- κἀγὼ λαθραῖον ὄμμʼ ἐπεσκιασμένη
- φρούρουν· ὁρῶ δὲ τὴν γυναῖκα δεμνίοις
- τοῖς Ἡρακλείοις στρωτὰ βάλλουσαν φάρη.
- ὅπως δʼ ἐτέλεσε τοῦτʼ, ἐπενθοροῦσʼ ἄνω
- καθέζετʼ ἐν μέσοισιν εὐνατηρίοις,
- καὶ δακρύων ῥήξασα θερμὰ νάματα
- ἔλεξεν· ὦ λέχη τε καὶ νυμφεῖʼ ἐμά,
- τὸ λοιπὸν ἤδη χαίρεθʼ, ὡς ἔμʼ οὔποτε
- δέξεσθʼ ἔτʼ ἐν κοίταισι ταῖσδʼ εὐνάτριαν.
- τοσαῦτα φωνήσασα συντόνῳ χερὶ
- λύει τὸν αὑτῆς πέπλον, ᾗ χρυσήλατος
- προύκειτο μαστῶν περονίς, ἐκ δʼ ἐλώπισεν
- πλευρὰν ἅπασαν ὠλένην τʼ εὐώνυμον.
- κἀγὼ δρομαία βᾶσʼ, ὅσονπερ ἔσθενον,
- τῷ παιδὶ φράζω τῆς τεχνωμένης τάδε.