Trachiniae
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- ταρβεῖν μὲν ἔργα δείνʼ ἀναγκαίως ἔχει,
- τὴν δʼ ἐλπίδʼ οὐ χρὴ τῆς τύχης κρίνειν πάρος.
- οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς μὴ καλοῖς βουλεύμασιν
- οὐδʼ ἐλπίς, ἥτις καὶ θράσος τι προξενεῖ.
- ἀλλʼ ἀμφὶ τοῖς σφαλεῖσι μὴ ʼξ ἑκουσίας
- ὀργὴ πέπειρα, τῆς σε τυγχάνειν πρέπει.
- τοιαῦτα δʼ ἂν λέξειεν οὐχ ὁ τοῦ κακοῦ
- κοινωνός, ἀλλʼ ᾧ μηδέν ἐστʼ οἴκοι βαρύ.
- σιγᾶν ἂν ἁρμόζοι σε τὸν πλείω λόγον,
- εἰ μή τι λέξεις παιδὶ τῷ σαυτῆς· ἐπεὶ
- πάρεστι, μαστὴρ πατρὸς ὃς πρὶν ᾤχετο.
- ὦ μῆτερ, ὡς ἂν ἐκ τριῶν σʼ ἓν εἱλόμην,
- ἢ μηκέτʼ εἶναι ζῶσαν, ἢ σεσωσμένην
- ἄλλου κεκλῆσθαι μητέρʼ, ἢ λῴους φρένας
- τῶν νῦν παρουσῶν τῶνδʼ ἀμείψασθαί ποθεν.
- τί δʼ ἐστίν, ὦ παῖ, πρός γʼ ἐμοῦ στυγούμενον;
- τὸν ἄνδρα τὸν σὸν ἴσθι, τὸν δʼ ἐμὸν λέγω
- πατέρα, κατακτείνασα τῇδʼ ἐν ἡμέρᾳ.
- οἴμοι, τινʼ ἐξήνεγκας, ὦ τέκνον, λόγον;
- ὃν οὐχ οἷόν τε μὴ οὐ τελεσθῆναι· τὸ γὰρ