Trachiniae
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- λέγʼ, εἴ τι χρῄζεις· καὶ γὰρ οὐ σιγηλὸς εἶ.
- τὴν αἰχμάλωτον, ἣν ἔπεμψας ἐς δόμους, κάτοισθα δήπου;
- φημί· πρὸς τί δʼ ἱστορεῖς;
- οὔκουν σὺ ταύτην, ἣν ὑπʼ ἀγνοίας ὁρᾷς,
- Ἰόλην ἔφασκες Εὐρύτου σπορὰν ἄγειν;
- ποίοις ἐν ἀνθρώποισι; τίς πόθεν μολὼν
- σοὶ μαρτυρήσει ταῦτʼ ἐμοῦ κλύειν πάρα;
- πολλοῖσιν ἀστῶν· ἐν μέσῃ Τραχινίων
- ἀγορᾷ πολύς σου ταῦτά γʼ εἰσήκουσʼ ὄχλος.
- κλύειν γʼ ἔφασκον· ταὐτὸ δʼ οὐχὶ γίγνεται
- δόκησιν εἰπεῖν κἀξακριβῶσαι λόγον.
- ποίαν δόκησιν; οὐκ ἐπώμοτος λέγων
- δάμαρτʼ ἔφασκες Ἡρακλεῖ ταύτην ἄγειν;
- ἐγὼ δάμαρτα; πρὸς θεῶν, φράσον, φίλη
- δέσποινα, τόνδε τίς ποτʼ ἐστὶν ὁ ξένος.
- ὃς σοῦ παρὼν ἤκουσεν, ὡς ταύτης πόθῳ
- πόλις δαμείη πᾶσα, κοὐχ ἡ Λυδία
- πέρσειεν αὐτήν, ἀλλʼ ὁ τῆσδʼ ἔρως φανείς.
- ἅνθρωπος, ὦ δέσποινʼ, ἀποστήτω· τὸ γὰρ
- νοσοῦντι ληρεῖν ἀνδρὸς οὐχὶ σώφρονος.