Trachiniae
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- σὺ δʼ οὖν ἄκουε τοὔργον· ἐξήκεις δʼ ἵνα
- φανεῖς ὁποῖος ὢν ἀνὴρ ἐμὸς καλεῖ.
- ἐμοὶ γὰρ ἦν πρόφαντον ἐκ πατρὸς πάλαι,
- τῶν ἐμπνεόντων μηδενὸς θανεῖν ὕπο,
- ἀλλʼ ὅστις Ἅιδου φθίμενος οἰκήτωρ πέλοι.
- ὅδʼ οὖν ὁ θὴρ Κένταυρος, ὡς τὸ θεῖον ἦν
- πρόφαντον, οὕτω ζῶντά μʼ ἔκτεινεν θανών.
- φανῶ δʼ ἐγὼ τούτοισι συμβαίνοντʼ ἴσα
- μαντεῖα καινά, τοῖς πάλαι ξυνήγορα,
- ἃ τῶν ὀρείων καὶ χαμαικοιτῶν ἐγὼ
- Σελλῶν ἐσελθὼν ἄλσος εἰσεγραψάμην
- πρὸς τῆς πατρῴας καὶ πολυγλώσσου δρυός,
- ἥ μοι χρόνῳ τῷ ζῶντι καὶ παρόντι νῦν
- ἔφασκε μόχθων τῶν ἐφεστώτων ἐμοὶ
- λύσιν τελεῖσθαι· κἀδόκουν πράξειν καλῶς.
- τὸ δʼ ἦν ἄρʼ οὐδὲν ἄλλο πλὴν θανεῖν ἐμέ.
- τοῖς γὰρ θανοῦσι μόχθος οὐ προσγίγνεται.
- ταῦτʼ οὖν ἐπειδὴ λαμπρὰ συμβαίνει, τέκνον,
- δεῖ σʼ αὖ γενέσθαι τῷδε τἀνδρὶ σύμμαχον
- καὶ μὴ ʼπιμεῖναι τοὐμὸν ὀξῦναι στόμα,