Trachiniae

Sophocles

Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.

  1. δός μοι σεαυτόν, μὴ τοσοῦτον ὡς δάκνει
  2. θυμῷ δύσοργος· οὐ γὰρ ἂν γνοίης ἐν οἷς
  3. χαίρειν προθυμεῖ κἀν ὅτοις ἀλγεῖς μάτην.
Ἡρακλῆς
  1. εἰπὼν ὃ χρῄζεις λῆξον· ὡς ἐγὼ νοσῶν
  2. οὐδὲν ξυνίημʼ ὧν σὺ ποικίλλεις πάλαι.
Ὕλλος
  1. τῆς μητρὸς ἥκω τῆς ἐμῆς φράσων ἐν οἷς
  2. νῦν ἐστιν ὥς θʼ ἥμαρτεν οὐχ ἑκουσία.
Ἡρακλῆς
  1. ὦ παγκάκιστε, καὶ παρεμνήσω γὰρ αὖ
  2. τῆς πατροφόντου μητρός, ὡς κλύειν ἐμέ;
Ὕλλος
  1. ἔχει γὰρ οὕτως ὥστε μὴ σιγᾶν πρέπειν.
Ἡρακλῆς
  1. οὐ δῆτα τοῖς γε πρόσθεν ἡμαρτημένοις.
Ὕλλος
  1. ἀλλʼ οὐδὲ μὲν δὴ τοῖς γʼ ἐφʼ ἡμέραν ἐρεῖς.
Ἡρακλῆς
  1. λέγʼ, εὐλαβοῦ δὲ μὴ φανῇς κακὸς γεγώς.
Ὕλλος
  1. λέγω· τέθνηκεν ἀρτίως νεοσφαγής.
Ἡρακλῆς
  1. πρὸς τοῦ; τέρας τοι διὰ κακῶν ἐθέσπισας.
Ὕλλος
  1. αὐτὴ πρὸς αὑτῆς, οὐδενὸς πρὸς ἐκτόπου.
Ἡρακλῆς
  1. οἴμοι· πρὶν ὡς χρῆν σφʼ ἐξ ἐμῆς θανεῖν χερός;
Ὕλλος
  1. κἂν σοῦ στραφείη θυμός, εἰ τὸ πᾶν μάθοις.
Ἡρακλῆς
  1. δεινοῦ λόγου κατῆρξας· εἰπὲ δʼ ᾗ νοεῖς.
Ὕλλος
  1. ἅπαν τὸ χρῆμʼ, ἥμαρτε χρηστὰ μωμένη.