Fragmenta

Euripides

Euripides. Fragmenta. Tragicorum Graecorum Fragmenta. Nauck, August, editor. Leipzig: Teubner, 1889.

  1. ἀρκεῖ μετρία βιοτά μοι
  2. σώφρονος τραπέζης,
  3. τὸ δ’ ἄκαιρον ἅπαν ὑπερβάλλον
  4. τε μὴ προσείμαν.
  1. τἀλλότρια . . τὸν καλῶς εὐδαίμονα
  1. ἐν πλησμονῇ τοι Κύπρις, ἐν πεινῶντι δ’ οὔ.
  1. Βακχίου φιλανθέμου
  2. Αἴθοπα πεπαίνοντ’ ὀρχάτους ὀπωρινούς,
  3. ἐξ οὗ βροτοὶ καλοῦσιν οἶνον αἴθοπα.
  1. παίδευμα δ’ Ἔρως σοφίας ἀρετῆς
  2. πλεῖστον ὑπάρχει,
  3. καὶ προσομιλεῖν οὗτος ὁ δαίμων
  4. πάντων ἥδιστος ἔφυ θνητοῖς·
  5. καὶ γὰρ ἄλυπον τέρψιν τιν’ ἔχων
  6. εἰς ἐλπίδ’ ἄγει. τοῖς δ’ ἀτελέστοις
  7. τῶν τοῦδε πόνων μήτε συνείην
  8. χωρίς τ’ ἀγρίων ναίοιμι τρόπων.
  9. τὸ δ’ ἐρᾶν προλέγω τοῖσι νέοισιν
  10. μήποτε φεύγειν,
  11. χρῆσθαι δ’ ὀρθῶς, ὅταν ἔλθῃ.
  1. τὴν Ἀφροδίτην οὐχ ὁρᾷς ὅση θεός;
  2. ἣν οὐδ’ ἂν εἴποις οὐδὲ μετρήσειας ἂν
  3. ὅση πέφυκε κἀφ’ ὅσον διέρχεται.
  4. αὕτη τρέφει σὲ κἀμὲ καὶ πάντας βροτούς.
  5. τεκμήριον δέ, μὴ λόγῳ μόνον μάθῃς,
  6. ἔργῳ δὲ δείξω τὸ σθένος τὸ τῆς θεοῦ.
  7. ἐρᾷ μὲν ὄμβρου γαῖ’, ὅταν ξηρὸν πέδον
  8. ἄκαρπον αὐχμῷ νοτίδος ἐνδεῶς ἔχῃ·
  9. ἐρᾷ δ’ ὁ σεμνὸς οὐρανὸς πληρούμενος
  10. ὄμβρου πεσεῖν εἰς γαῖαν Ἀφροδίτης ὕπο·
  11. ὅταν δὲ συμμιχθῆτον ἐς ταὐτὸν δύο,
  12. φύουσιν ἡμῖν πάντα καὶ τρέφουσ’ ἅμα,
  13. δι’ ὧν βρότειον ζῇ τε καὶ θάλλει γένος.
  1. εἴ μοι τὸ Νεστόρειον εὔγλωσσον μέλος
  2. Ἀντήνορός τε τοῦ Φρυγὸς δοίη θεός,
  3. οὐκ ἂν δυναίμην μὴ στέγοντα πιμπλάναι,
  4. σοφοὺς ἐπαντλῶν ἀνδρὶ μὴ σοφῷ λόγους.
  1. ὥφειλε δῆθεν, εἴπερ ἔστ’ ἐν οὐρανῷ
  2. Ζεύς, μὴ τὸν αὐτὸν δυστυχῆ καθιστάναι.
  1. πολλάκι μοι πραπίδων διῆλθε φροντίς,
  2. εἴτε τύχα 〈τις〉 εἴτε δαίμων τὰ βρότεια κραίνει,
  3. παρά τ’ ἐλπίδα καὶ παρὰ δίκαν
  4. τοὺς μὲν ἀπ’ οἴκων δ’ ἐναπίπτοντας
  5. ἀτὰρ θεοῦ, τοὺς δ’ εὐτυχοῦντας ἄγει.
  1. τὸν ἐσθλὸν ἄνδρα, κἂν ἑκὰς ναίῃ χθονός,
  2. κἂν μήποτ’ ὄσσοις εἰσίδω, κρίνω φίλον.
  1. ἄφρων ἂν εἴην, εἰ τρέφοιν τὰ τῶν πέλας.
  1. ἀλλ’ ἄκρας εὐηθίας
  2. ἅπτοιτ’ ἂν ὅστις τὴν φύσιν νικᾶν θέλει.
  1. μισῶ σοφιστήν, ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός.
  1. ψῦχος δὲ λεπτῷ χρωτὶ πολεμιώτατον.