Fragmenta
Euripides
Euripides. Fragmenta. Tragicorum Graecorum Fragmenta. Nauck, August, editor. Leipzig: Teubner, 1889.
- . . . . .σὺ δὲ τρέφοντά 〈νιν〉 τρέφεις;
- πυκνοῖς δ’ ἔβαλλον Βακχίου τοξεύμασιν
- κάρα γέροντος· τὸν βαλόντα δὲ στέφειν
- ἐγὼ ἐτετάγμην, ἆθλα κοσσάβων διδούς.
- σχολὴ μὲν οὐχί, τῷ δὲ δυστυχοῦντί πως
- τερπνὸν τὸ λέξαι κἀποκλαύσασθαι πάλιν.
- ὅταν κακοὶ πράξωσιν, ὦ ξένοι, καλῶς,
- ἄγαν κρατοῦντες κοὺ νομίζοντες δίκην
- δώσειν ἔδρασαν πάντ’ ἐφέντες ἡδονῇ.
- 〈ΔΙΟΜ.〉 σὺ δ’ ὧδ’ ἔρημος ξυμμάχων ἀπόλλυσαι;
- 〈ΟΙΝ.〉 οἳ μὲν γὰρ οὐκέτ’ εἰσίν, οἱ δ’ ὄντες κακοί.
- ὡς οὐδὲν ἀνδρὶ πιστὸν ἄλλο πλὴν τέκνων·
- κέρδους δ’ ἕκατι καὶ τὸ συγγενὲς νοσεῖ.
- τὰς βροτῶν
- γνώμας σκοπῶν ὥστε Μαγνῆτις λίθος
- τὴν δόξαν ἕλκει καὶ μεθίησιν πάλιν.
- ἀθράνευτον
- ἀκρίζων
- ἀμηχανῶ δ’ ἔγωγε κοὐκ ἔχω μαθεῖν,
- εἴτ’ οὖν ἄμεινόν ἐστι γίγνεσθαι τέκνα
- θνητοῖσιν εἴτ’ ἄπαιδα καρποῦσθαι βίον.
- ὁρῶ γὰρ οἷς μὲν οὐκ ἔφυσαν, ἀθλίους·
- ὅσοισι δ’ εἰσίν, οὐδὲν εὐτυχεστέρους.
- καὶ γὰρ κακοὶ γεγῶτες ἐχθίστη νόσος,
- κἂν αὖ γένωνται σώφρονες, κακὸν μέγα,
- λυποῦσι τὸν φύσαντα μὴ πάθωσί τι.
- ἕν ἐστι πάντων πρῶτον εἰδέναι τουτί,
- φέρειν τὰ συμπίπτοντα μὴ παλιγκότως·
- χοὗτός γ’ ἀνὴρ ἄριστος αἵ τε συμφοραὶ
- ἧσσον δάκνουσιν. ἀλλὰ ταῦτα γὰρ λέγειν
- ἐπιστάμεσθα, δρᾶν δ’ ἀμηχάνως ἔχει.
- ἀλλ’ ἔστι γὰρ δὴ κὰν κακοῖσιν ἡδονὴ
- θνητοῖς ὀδυρμοὶ δακρύων τ’ ἐπιρροαί·
- ἀλγηδόνας δὲ ταῦτα κουφίζει φρενῶν
- καὶ καρδίας ἔλυσε τοὺς ἄγαν πόνους.
- τεκμαιρόμεσθα τοῖς παροῦσι τἀφανῆ.
- ὅστις δὲ θνητῶν βούλεται δυσώνυμον
- εἰς γῆρας ἐλθεῖν, οὐ λογίζεται καλῶς·
- μακρὸς γὰρ αἰὼν μυρίους τίκτει πόνους.