Fragmenta

Euripides

Euripides. Fragmenta. Tragicorum Graecorum Fragmenta. Nauck, August, editor. Leipzig: Teubner, 1889.

  1. ἔχω δὲ τόλμης καὶ θράσους διδάσκαλον
  2. ἐν τοῖς ἀμηχάνοισιν εὐπορώτατον,
  3. Ἔρωτα, πάντων δυσμαχώτατον θεόν.
  1. Ἔρως γὰρ ἄνδρας οὐ μόνους ἐπέρχεται
  2. οὐδ’ αὖ γυναῖκας, ἀλλὰ καὶ θεῶν ἄνω
  3. ψυχὰς χαράσσει κἀπὶ πόντον ἔρχεται·
  4. καὶ τόνδ’ ἀπείργειν οὐδ’ ὁ παγκρατὴς σθένει
  5. Ζεύς, ἀλλ’ ὑπείκει καὶ θέλων ἐγκλίνεται.
  1. αὐτός τι νῦν δρῶν εἶτα δαίμονας κάλει·
  2. τῷ γὰρ πονοῦντι καὶ θεὸς συλλαμβάνει.
  1. ἔγωγε φημὶ καὶ νόμον γε μὴ σέβειν
  2. ἐν τοῖσι δεινοῖς τῶν ἀναγκαίων πλέον.
  1. οὐ γὰρ κατ’ εὐσέβειαν αἱ θνητῶν τύχαι,
  2. τολμήμασιν δὲ καὶ χερῶν ὑπερβολαῖς
  3. ἁλίσκεταί τε πάντα καὶ θηρεύεται.
  1. τί δ’ ἢν λυθείς με διαβάλῃς, παθεῖν σε δεῖ;
  1. ὦ πότνι’ αἰδώς, εἴθε τοῖς πᾶσιν βροτοῖς
  2. συνοῦσα τἀναίσχυντον ἐξῃροῦ φρενῶν.
  1. ὁρῶ δὲ τοῖς πολλοῖσιν ἀνθρώποις ἐγὼ
  2. τίκτουσαν ὕβριν τὴν πάροιθ’ εὐπραξίαν.
  1. ὕβριν τε τίκτει πλοῦτος ἢ φειδὼ βίου.
  1. φεῦ φεῦ, τὸ μὴ τὰ πράγματ’ ἀνθρώποις ἔχειν
  2. φωνήν, ἵν’ ἦσαν μηδὲν οἱ δεινοὶ λέγειν.
  3. νῦν δ’ εὐτρόχοισι στόμασι τἀληθέστατα
  4. κλέπτουσιν, ὥστε μὴ δοκεῖν ἃ χρὴ δοκεῖν.
  1. Θησεῦ, παραινῶ σοὶ τὸ λῷστον, εἰ φρονεῖς,
  2. γυναικὶ πείθου μηδὲ τἀληθῆ κλύων.
  1. χρόνος διέρπων πάντ’ ἀληθεύειν φιλεῖ.
  1. . . πρὸς ἵππων εὐθὺς ὁρμήσας στάσιν
  1. ὦ λαμπρὸς αἰθὴρ ἡμέρας θ’ ἁγνὸν φάος,
  2. ὡς ἡδὺ λεύσσειν τοῖς τε πράσσουσιν καλῶς
  3. καὶ τοῖσι δυστυχοῦσιν, ὧν πέφυκ’ ἐγώ.