Fragmenta
Euripides
Euripides. Fragmenta. Tragicorum Graecorum Fragmenta. Nauck, August, editor. Leipzig: Teubner, 1889.
- ἄγ’, ὦ φίλον μοι Πηγάσου πτερόν. .
- ἴθι χρυσοχάλιν’ αἴρων πτέρυγας
- πάρες, ὦ σκιερὰ φυλλάς, ὑπερβῶ·
- κρηναῖα νάπη· τὸν ὑπὲρ κεφαλῆς
- αἰθέρ’ ἰδέσθαι σπεύδω, τίν’ ἔχει
- στάσιν Εἰνοδία.
- ἔπτησσ’ ὑπείκων μᾶλλον, εἰ μᾶλλον θέλοι
- κομίζετ’ εἴσω τόνδε τὸν δυσδαίμονα.
- ἦσθ’ εἰς θεοὺς μὲν εὐσεβής, ὅτ’ ἦσθ’, ἀεὶ
- ξένοις τ’ ἐπήρκεις οὐδ’ ἔκαμνες εἰς φίλους.
- ὑφ’ ἅρματ’ ἐλθὼν Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ.
- δούλῳ γὰρ οὐχ οἷόν τε τἀληθῆ λέγειν,
- εἰ δεσπόταισι μὴ πρέποντα τυγχάνοι.
- ἁγνίσαι
- ἀτρεκήσασα
- γύναι, καλὸν μὲν φέγγος ἡλίου τόδε,
- καλὸν δὲ πόντου χεῦμ’ ἰδεῖν εὐήνεμον,
- γῆ τ’ ἠρινὸν θάλλουσα πλούσιόν θ’ ὕδωρ,
- πολλῶν τ’ ἔπαινον ἔστι μοι λέξαι καλῶν·
- ἀλλ’ οὐδὲν οὕτω λαμπρὸν οὐδ’ ἰδεῖν καλὸν
- ὡς τοῖς ἄπαισι καὶ πόθῳ δεδηγμένοις
- παίδων νεογνῶν ἐν δόμοις ἰδεῖν θάλος.
- καὶ νῦν παραινῶ πᾶσι τοῖς νεωτέροις
- μὴ πρὸς τὸ γῆρας ἀναβολὰς ποιουμένους
- σχολῇ τεκνοῦσθαι παῖδας· οὐ γὰρ ἡδονή,
- γυναικί τ’ ἐχθρὸν χρῆμα πρεσβύτης ἀνήρ·
- ἀλλ’ ὡς τάχιστα. καὶ γὰρ ἐκτροφαὶ καλαὶ
- καὶ συννεάζων ἡδὺ παῖς νέῳ πατρί.
- γυνὴ γὰρ ἐξελθοῦσα πατρῴων δόμων
- οὐ τῶν τεκόντων ἐστίν, ἀλλὰ τοῦ λέχους·
- τὸ δ’ ἄρσεν ἕστηκ’ ἐν δόμοις ἀεὶ γένος
- θεῶν πατρῴων καὶ τάφων τιμάορον.
- συμμαρτυρῶ σοι· πανταχοῦ λελείμμεθα
- πᾶσαι γυναῖκες ἀρσένων ἀεὶ δίχα.
- οὐκ ἔστιν οὔτε τεῖχος οὔτε χρήματα
- οὔτ’ ἄλλο δυσφύλακτον οὐδὲν ὡς γυνή.
- ἦν γάρ τις αἶνος, ὡς γυναιξὶ μὲν τέχναι
- μέλουσι, λόγχῃ δ’ ἄνδρες εὐστοχώτεροι.
- εἰ γὰρ δόλοισιν ἦν τὸ νικητήριον,
- ἡμεῖς ἂν ἀνδρῶν εἴχομεν τυραννίδα.
- ἔρως γὰρ ἀργὸν κἀπὶ τοιούτοις ἔφυ·
- φιλεῖ κάτοπτρα καὶ κόμης ξανθίσματα,
- φεύγει δὲ μόχθους. ἓν δέ μοι τεκμήριον·
- οὐδεὶς προσαιτῶν βίοτον ἠράσθη βροτῶν,
- ἐν τοῖς δ’ ἔχουσιν ἡβητὴς πέφυχ’ ὅδε.
- τάχ’ ἂν πρὸς ἀγκάλαισι καὶ στέρνοις ἐμοῖς
- πηδῶν ἀθύροι καὶ φιλημάτων ὄχλῳ
- ψυχὴν ἐμὴν κτήσαιτο· ταῦτα γὰρ βροτοῖς
- φίλτρον μέγιστον, αἱ ξυνουσίαι, πάτερ.
- ὦ χρυσέ, δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς,
- ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς τοίας ἔχει,
- οὐ παῖδες ἀνθρώποισιν, οὐ φίλος πατήρ,
- οἵας σὺ χοὶ σὲ δώμασιν κεκτημένοι.
- εἰ δ’ ἡ Κύπρις τοιοῦτον ὀφθαλμοῖς ὁρᾷ,
- οὐ θαῦμ’ ἔρωτας μυρίους αὐτὴν τρέφειν.
- κρείσσων γὰρ οὔτις χρημάτων πέφυκ’ ἀνήρ,
- πλὴν εἴ τις· ὅστις δ’ οὗτός ἐστιν οὐχ ὁρῶ.