Fragmenta
Euripides
Euripides. Fragmenta. Tragicorum Graecorum Fragmenta. Nauck, August, editor. Leipzig: Teubner, 1889.
- φίλαι παρθένοι, φίλαι μοι
- προσαυδῶ σὲ τὰν ἐν ἄντροις,
- ἀπόπαυσον, ἔασον Ἀ-
- χοῖ με σὺν φίλαισιν
- γόου κόρον λαβεῖν.
- συνάλγησον, ὡς ὁ κάμνων
- δακρύων μεταδοὺς ἔχει
- κουφότητα μόχθων.
- ἄνοικτος ὃς τεκὼν σὲ τὴν
- πολυπονωτάτην βροτῶν
- μεθῆκεν Ἅιδᾳ πάτρας ὑπερθανεῖν.
- ἐκθεῖναι κήτει φορβάν
- Ar. Thesm. 1029―1041:
- ὁρᾶς; οὐ χοροῖσιν
- οὐδ’ ὑφ’ ἡλίκων νεανίδων
- . . . . ἕστηκx ’ ἔχουσ’,
- ἀλλ ἐν πυκνοῖςx δεσμοῖσιν ἐμπεπλεγμένη
- κήτει βορὰ . . . πρόκειμαι.
- γαμηλίῳ μὲν οὐ ξὺν
- παιῶνι, δεσμίῳ δέ,
- γοᾶσθέ μ’, ὦ γυναῖκες, ὡς
- μέλεα μὲν πέπονθα μέλεος,
- ὦ τάλας ἐγὼ τάλας,
- ἀπὸ δὲ συγγόνων τάλαν’ ἄνομα πάθεα
- φῶτά τε λιτομένα,
- πολυδάκρυτον Ἀίδα γόον φλέγουσαν
- et mox v. 1047―1055:
- ἰὼ μοίρας ἄτεγκτε δαίμων·
- ὦ κατάρατος ἐγώ·
- τίς ἐμὸν οὐκ ἐπόψεται
- πάθος ἀμέγαρτον ἐπὶ κακῶν παρουσίᾳ;
- εἴθε με πυρφόρος ἀστεροπητὴς
- τὸν βάρβαρον ἐξολέσειεν.
- οὐ γὰρ ἔτ’ ἀθανάταν φλόγα λεύσσειν
- ἐστὶν ἐμοὶ φίλον, ὡς ἐκρεμάσθην
- λαιμότμητ’ ἄχη, δαιμονῶν αἰόλαν
- νέκυσιν ἐπὶ πορείαν.
- Περσεὺς πρὸς Ἄργος ναυστολῶν τὸ Γοργόνος
- κάρα κομίζων
- ὦ θεοί, τίν’ εἰς γῆν βαρβάρων ἀφίγμεθα
- ταχεῖ πεδίλῳ; διὰ μέσου γὰρ αἰθέρος
- τέμνων κέλευθον πόδα τίθημ’ ὑπόπτερον.
- ἔα, τίν’ ὄχθον τόνδ’ ὁρῶ περίρρυτον
- ἀφρῷ θαλάσσης; παρθένου τ’ εἰκώ τινα
- ἐξ αὐτομόρφων λαίνων τυκισμάτων
- σοφῆς ἄγαλμα χειρός.
- σιγᾷς· σιωπὴ δ’ ἄπορος ἑρμηνεὺς λόγων.
- ΠΕΡΣ. ὦ παρθέν’, οἰκτίρω σε κρεμαμένην ὁρῶν.
- ΑΝΔΡ. σὺ δ’ εἶ τίς ὅστις τοὐμὸν ᾤκτιρας πάθος;
- ὦ ξένε, κατοίκτιρόν με τὴν παναθλίαν,
- λῦσόν με δεσμῶν.
- ὦ παρθέν’, εἰ σῴσαιμί σ’, εἴσῃ μοι χάριν;
- τὰς συμφορὰς γὰρ τῶν κακῶς πεπραγότων
- οὐπώποθ’ ὕβρισ’, αὐτὸς ὀρρωδῶν παθεῖν.